Mario Del Monaco: Różnice pomiędzy wersjami

W 1946 r. odbył tournée po Ameryce Południowej, grając w [[Dziewczyna ze złotego zachodu|Dziewczynie ze złotego zachodu]] i [[Mefistofeles (opera)|Mefistofeles]]ie. Po swoim powrocie ponownie śpiewał [[Andrea ChenierChénier|Andreę ChenieraChéniera]] w [[La Scala|La Scali]] oraz wystąpił w filmie kryminalnym ''Człowiek w szarych spodniach'', w którym śpiewał kilka arii operowych. W 1950 r. po raz pierwszy zagrał Otella w operze [[Giuseppe Verdi]]ego pod tym samym tytułem. Stał się on jego legendarną rolą Zagrał ją co najmniej 218 razy i został pochowany w kostiumie tego bohatera.

W lipcu tego samego roku znowu zaczął występować za oceanem, grając w [[San Francisco]] w [[Aida (opera)|Aidzie]], a następnie cztery sezony występując w [[Metropolitan Opera]]. Wykreował w niej nową rolę Cavaradossiego w [[Tosca|Tosce]] oraz Pollia w [[Norma (opera)|Normie]]. W 1959 r. zachwycił z kolei publiczność radziecką rolami Cania w [[Pajace|Pajacach]] oraz Don Josego w [[Carmen (opera)|Carmen]]. Otrzymał nawet Akademicką Nagrodę im. Lenina. W 1960 r. zagrał Samsona w [[Samson i Dalila (opera)|Samsonie i Dalili]] w paryskiej [[Opera Garnier|Operze Garnier]]. W 1963 uległ poważnemu wypadkowi drogowemu pod Monachium, jednak w osiem miesięcy zdołał wrócić do pełni sił i ponownie wykonywać rolę Cavaradossiego.