Elekcja 1575: Różnice pomiędzy wersjami

Zwolennicy Batorego na 18 stycznia [[1576]] roku pod [[Jędrzejów|Jędrzejowem]] zwołali wspólny zjazd, który w lutym zajął [[Kraków]]. Wśród uczestników oprócz szlachty, w większości z Rusi, byli senatorowie: [[Andrzej Zborowski]], [[Stanisław Górka]] i biskup kujawski [[Stanisław Karnkowski]]. Działania zwolenników [[cesarz]]a były zbyt ospałe w stosunku do działań zwolenników księcia [[Siedmiogród|Siedmiogrodu]]. Do Jędrzejowa przybyli wysłannicy cesarza, którzy namawiali na koronację nie Maksymiliana, a arcyksięcia Ernesta. Do Jędrzejowa przybył również wysłannik Stefana Batorego, arianin [[Hieronim Filipowski]]. Zjazd 1 lutego potwierdził elekcję Stefana i wyznaczył termin koronacji na 4 marca. Dnia 8 lutego w katedrze w [[Meggesz]] Batory zaprzysiągł przed posłami polskimi ''[[pacta conventa]]'' i zaczął przygotowywać wyprawę. [[Cesarz]] pewny swojego wyboru nie obawiał się Batorego, zrezygnował nawet z wysłania swego przedstawiciela na zjazd swoich zwolenników w Łowiczu, i zaczął dyskutować z posłami polskimi o formie pactów conventów, które podpisał dopiero 23 marca kościele augustynów we Wiedniu. Tymczasem 4 marca zebrał się w Krakowie sejm koronacyjny, na którym poselstwo od Batorego pokazało pacta conventa zaprzysiężone przez Batorego. Dnia 6 kwietnia Batory przekroczył granicę Korony i 18 kwietnia odbył uroczysty wjazd do Krakowa. Jego wyboru na króla nie uznawała nadal [[Litwa]], [[Prusy Królewskie]] i [[Jakub Uchański]]. [[1 maja]] [[1576]] biskup kujawski [[Stanisław Karnkowski]] udzielił ślubu Annie Jagiellonce i Stefanowi Batoremu, a następnie koronował młodą parę. Nowy król przystąpił do pokojowych rozmów z przeciwnikami w celu uznania swojej władzy, co przyniosło spodziewany efekt.