Françoise Sagan: Różnice pomiędzy wersjami

'''Françoise Sagan''' (właściwie ''Françoise Quoirez''; ur. [[21 czerwca]] [[1935]], [[Cajarc]], zm. [[24 września]] [[2004]], [[Honfleur]]) - pisarka [[Francja|francuska]], uznawana za jedną z największych postaci francuskiej literatury powojennej. Jej dorobek literacki liczy ponad 40 [[powieść|powieści]] i [[sztuka teatralna|sztuk teatralnych]]. W swojej twórczości poruszała głównie tematykę konfliktów uczuciowych oraz współczesnej obyczajowości. Niektóre z jej utworów zostałozostały sfilmowanychsfilmowane. Wiele z jej książek ukazało się także w języku polskim.

Debiutowała jako 18-latka powieścią ''Bonjour Tristesse'' (''Witaj smutku'', [[1954]]), która od razu odniosła międzynarodowy sukces. Fabuła powieści koncentruje się wokół młodej kobiety, która odkrywa romans swojego ojca. Swój [[pseudonim literacki]] zaczerpnęła z powieści [[Marcel Proust|Marcela Prousta]] ''W poszukiwaniu straconego czasu''. Później napisała jeszcze wiele powieści, choć żadna nie odniosła takiego sukcesu jak ''Witaj smutku''. W latach 60. pisarka nie została też nigdy nagrodzona żadną prestiżową nagrodą literacką, choć w oczach wielu czytelników, krytyków literackich oraz innych pisarzy uważana była za ważną postać francuskiej literatury.

Wkrótce Sagan stała się ikoną swojego pokolenia, a jej ekstrawaganckie prowadzenie się stało się rychło tematem prasy bulwarowej. Pisarka znana była ze swojego zamiłowania do szybkich samochodów. W wypadku samochodowym w [[1957]] omal nie straciła życia. Sagan nie stroniła też od [[Napój alkoholowy|alkohol]]u i [[Narkotyk|narkotyków]]. Za nielegalne posiadanie narkotyków została skazana w [[1995]] na rok więzienia w zawieszeniu. W [[2002]] kolejny raz trafiła przed sąd za oszustwa podatkowe. Sama zresztą przyznawała się do zamiłowania do [[hazard]]u, które wpędziło ją w długi. Pod koniec życia zmuszona była z powodu długów do sprzedania swojej posiadłości w [[Normandia|Normandii]], którą kupiła na początku swojej kariery w latach 50.