Jan II Dobry (książę opolski): Różnice pomiędzy wersjami

W ten sposób cała południowa granica oparła się o rządzone przez książąt z dynastii [[Przemyślidzi|Przemyślidów]] [[książęta śląscy z dynastii Przemyślidów|księstwo raciborskie]]. Pierwsze umowy o ścisłej współpracy z rządzącym w Raciborzu księciem [[Jan V Raciborski|Janem V]] zostały zawarte jeszcze w [[1478]] r. Do ścisłej współpracy doszło jednak dopiero po śmierci Jana i jego synów [[Mikołaj VI Raciborskiraciborski|Mikołaja VI]] oraz [[Jan VI Raciborskiraciborski|Jana VI]] w [[1506]] r., kiedy władzę osiągnął najmłodszy [[Walentyn raciborski|Walentyn]]. Najważniejszy układ został zawarty w [[1511]] r., kiedy [[bezdzietność|bezdzietny]] Walentyn zgodził się zawrzeć z również bezdzietnym Janem [[układ o przeżycie]]. Układ potwierdzony przez króla czeskiego Władysława Jagiellończyka wszedł w życie po śmierci Walentyna w [[1521]] r. Dzięki połączeniu księstwa raciborskiego z opolskim państwo Jana II objęło swoim zasięgiem obszar od [[Ścinawa Niemodlińska|Ścinawy Niemodlińskiej]] i [[Nysa Kłodzka|Nysy Kłodzkiej]] na zachodzie, [[Sudety]] i [[Wisła|Wisłę]] na południu, i granicę z Polską na wschodzie i północy. Stanowiło to terytorium wielkości 12 000 kilometrów kwadratowych.