Szattuara II: Różnice pomiędzy wersjami

{{Źródła|2009-06-25|data=2010-03}}

 

Około 1270 r. p.n.e. z pomocą [[Hetyci|Hetytów]] oraz nomadycznych plemion [[Achlamu]] wzniecił powstanie przeciwko asyryjskiemu jarzmu. Jego armia była dobrze przygotowana, a zajmując strategiczne pozycje w okolicach przejść górskich oraz ujęć wody spowodowała, że Asyryjczycy cierpieli na brak wody w trakcie działań wojennych. Niemniej jednak Salmanasar I odniósł miażdżące zwycięstwo. Sam Szattuara II zdołał uciec z pola bitwy, natomiast armia Salmanasara I pojmała 14400 jeńców, których oślepiono (na jedno oko) i deportowano. Inskrypcje asyryjskie wspominają o zdobyciu 9 ufortyfikowanych świątyń; 180 miast huryckich zostało "obrócone w stosy gruzów", a Salmanasar "wyrżnął jak owce sojusznicze armie Hetytów i Achlamu". Zdobyte zostały miasta od [[Taidu]] do [[Irridu]], jak również wzgórza [[Kashiar]] po [[Eluhat]] i fortece [[Sudu]] i [[Harranu]] do [[Karkemisz]] nad [[Eufrat]]em. Jeszcze inna inskrypca podaje, że zdobyta została również świątynia [[Adad]]a w mitannijskim mieście [[Kahat]].

Po przegranej rebelii Szattuary II tereny Hanigalbatu wcielono do Asyrii, zaś niezależne państwo Mitanni przestało istnieć.

 

 

[[Kategoria:Władcy Mitanni]]