Rura Rubensa: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
ponctuation avant ref |
|||
Linia 14:
==Historia rury Rubensa==
[[John Le Conte]] odkrył w 1858 roku, że płomienie są czułe na dźwięk. W 1862 [[Rudolph Koenig]] pokazał, że wysokość płomienia może zależeć od transmisji dźwięku przez dostarczany gaz. [[August Kundt]] w 1866 roku zademonstrował akustyczną falę stojącą dzięki umieszczeniu proszku [[likopodium]] lub drobno mielonego korka w szklanej rurze. Podczas pobudzania powietrza wewnątrz rury do drgań, przy odpowiednim doborze długości czynnej rury, zamykanej drewnianym korkiem, powstaje fala stojąca. Materiał wewnątrz rury gromadzi się w węzłach, będąc wymiatanym z miejsc, gdzie tworzą się strzałki fali stojącej. W ten sposób powstaje utrwalony w rozmieszczeniu proszku obraz fali stojącej. Jeszcze w tym samym stuleciu Behn wykazał, że małe płomienie mogą zostać użyte jako czułe detektory ciśnienia. W 1904 roku [[Heinrich Rubens]], korzystając z tych dwóch odkryć wywiercił w 4-metrowej rurze 200 małych otworów, co 2 cm każdy, po czym puścił przez rurę palny gaz. Po zapaleniu tego gazu (i uzyskaniu płomieni praktycznie równej wysokości) i doprowadzeniu do rezonansu akystycznego zauważył powstawanie dźwiękowej fali stojącej w rurze dzięki charakterystycznemu układowi wysokości płomieni
[http://www.instructables.com/files/deriv/FX7/DXFT/F5Y3KW37/FX7DXFTF5Y3KW37.LARGE.jpg 351],
[http://www.instructables.com/files/deriv/F8S/YU2I/F5Y3KW39/F8SYU2IF5Y3KW39.LARGE.jpg 352],
[http://www.instructables.com/files/deriv/FPP/LIBC/F5Y3KW35/FPPLIBCF5Y3KW35.LARGE.jpg 353],
354 "Stehende Schallwellen durch Manometerflammen, (Demonstrated by Heinrich Rubens, December, 8th 1904 )" [http://www.instructables.com/id/S9QLGKXF5R8MTGP/ via instructables]</ref><ref>Annalen der Physik, vol. 322, Issue 6, pp.149-164
[http://www.weltderphysik.de/intern/upload/annalen_der_physik/1905/Band_322_149.pdf Flammenröhre für akustische Beobachtungen
O. Krigar-Menzel pomógł Rubensowi opracować teoretyczną stronę doświadczenia. Szczegółowy opis teorii rezonansu w rurze Rubensa dał Gardner i inni<ref>M.D. Gardner, K.L. Gee, G. Dix, An investigation of Rubens flame tube
resonances, [http://dx.doi.org/10.1121/1.3075608 J. Acoust. Soc. Am., Vol. 125, pp. 1285--1292 (2009)]</ref>.
==Publiczne pokazy==
|