'''Ekwowie''' ([[język starogrecki|starogrecki]] ''Αἴκουοι'' lub ''Αἴκοι'', [[łacina|łac.]] ''Aequi'') -– starożytny lud italski żyjący w górzystym środkowym regionie [[Półwysep Apeniński|Półwyspu Apenińskiego]], na północnym wschodzie od [[Lacjum]] i w [[Apeniny Środkowe|Środkowych Apeninach]], na południe od dzisiejszej miejscowości [[Rieti]] i na północ od jeziora [[Fucine]]. Istnieli już zanim powstał [[Rzym]]. Około 500 r.roku p.n.e. Ekwowie rozprzestrzenili się na zachód, stanowiąc zagrożenie dla Rzymu i Lacjum. Długo walczyli z Rzymianami o niepodległość, jednak w rezultacie zostali przez nich podbici (od około 430 r. p.n.e. do 300 r. p.n.e. odbywał się proces romanizacji). Ich tereny zwane [[Ekwium]] - stały się koloniami rzymskimi. Używali swojego języka - [[Język ekwiński|ekwińskiego]], o którym niewiele wiadomo, najpewniej należał do rodziny [[Języki italskie|języków italskich]].
