Orbital p: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Joanna Kośmider (dyskusja | edycje)
m + zobacz też, WP:SK
Joanna Kośmider (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne
Linia 41:
|Plik:R2r2-3p-orbital.png|Orbital 3''p''
}}
W przypadku orbitalu ''p'' można zamiast funkcji ''Φ<sub>-1</sub><big>(φ)</big>'' i ''Φ<sub>+1</sub><big>(φ)</big>'':
W przykładowym przypadku ''l'' = 1, ''m'' = ±1 można:
 
zamiast funkcji ''Φ<sub>-1</sub><big>(φ)</big>'' i ''Φ<sub>+1</sub><big>(φ)</big>'':
: <math>\Phi_{+1}(\varphi) = \frac{1}{\sqrt{2\pi}}\exp(+i\varphi)</math>
: <math>\Phi_{-1}(\varphi) = \frac{1}{\sqrt{2\pi}}\exp(-i\varphi)</math>
Linia 51 ⟶ 49:
: <math>\Phi_{1cos}(\varphi) = \frac{1}{\sqrt{1\pi}}\cos(\varphi)</math>
 
Konsekwencją tej zamiany jest otrzymanie trzech ilorazów funkcji ''θ<sub>lm</sub>Φ<sub>m</sub>'', dla m = 0, +1 i –1:
 
: <math>\Theta_{1,0}(\vartheta)\Phi_{0}(\varphi) = \frac{3}{\sqrt{4\pi}}\cos(\vartheta)</math><big> ≡ p<sub>z</sub></big>
Linia 59 ⟶ 57:
: <math>\Theta_{1,-1}(\vartheta)\Phi_{1sin}(\varphi) = \frac{3}{\sqrt{4\pi}}sin(\vartheta)\sin(\varphi)</math><big> ≡ p<sub>z</sub></big>
 
WartośćBezwzględne wartości wartości funkcji <big>p<sub>z</sub></big> ma największe wartości bezwzględne w kierunkuwzdłuż osi ''z''. Wartości funkcji są dodatnie dla ''z'' > 0 i ujemne dla ''z'' < 0. Na płaszczyźnie ''xy'' funkcja ma wartość zero ([[płaszczyzna węzłowa]]).
 
WartośćBezwzględne wartości wartości funkcji <big>p<sub>x</sub></big> ma największe wartości bezwzględne w kierunkuwzdłuż osi ''x''. Wartości funkcji są dodatnie dla x > 0 i ujemne dla x < 0. NaPłaszczyzną płaszczyźniewęzłową jest ''yz'' ma wartość zero.
 
WartośćBezwzględne wartości wartości funkcji <big>p<sub>y</sub></big> ma największe wartości bezwzględne w kierunkuwzdłuż osi ''y''. Wartości funkcji są dodatnie dla y > 0 i ujemne dla y < 0. NaPłaszczyzną płaszczyźniewęzłową jest ''xz'' ma wartość zero.
 
Określając prawdopodobieństwo znalezienia elektronu w określonych punktach otoczenia jądra bierze się pod uwagę wartości kwadratu modułu funkcji falowej (zgodnie z interpretacją [[Max Born|Maxa Borna]]). Graficznym obrazem chmur elektronowych p<sub>x</sub>, p<sub>y</sub>, p<sub>z</sub> są [[bryła obrotowa|bryły]] określane jako „obrotowe ósemki” lub „hantle”, wewnątrz których prawdopodobieństwo znalezienia elektronu wynosi np. 90%. Zależność gęstości tego prawdopodobieństwa od odległości od centralnego ładunku określa funkcja R<sub>nl</sub>(r). Nie jest ona zależna od ''m'', a więc radialne funkcje rozmieszczenia na orbitalach ''p'' mają kształt podobny do opisanego w odniesieniu do [[orbital s|orbitalu s]]. Funkcje te cechuje występowanie maksimów w liczbie (''n'' – ''l''). Oznacza to np. że w przypadku gdy :
* ''n'' = 2 i ''l'' = 1 (orbital 2p) występuje jedno maksimum gęstości [[chmura elektronowa|chmury elektronowej]], a w przypadku
* ''n'' = 3 i ''l'' = 1 (orbital 3p) – dwa maksima (wyższe dla większej wartości ''r'').
* ''n'' = 5 i ''l'' = 1 (orbital 5p) – cztery maksima
W każdym przypadku maksimum jest najwyższe dla największej wartości ''r'' (w przybliżeniu odpowiadającej promieniowi [[model atomu Bohra|orbity Bohra]]).
 
{{Uwagi}}