Judyta z Bretanii: Różnice pomiędzy wersjami

'''Judyta z Bretanii''' ([[982]]–[[1017]]) - córka [[Conan I Krzywy|Conana I]], księcia [[Bretania|Bretanii]] i Ermengardy, córki [[Godfryd I Szara Opończa|Gotfryda I]], hrabiego [[Andegawenia|Andegawenii]].

 

 

Jako wiano Ryszard nadał swej żonie tereny poza jego ośrodkiem jego ziem, jakim była [[Górna Normandia]]. Podzielone były one na trzy bloki. Pierwszy z nich obejmował tereny wokół [[Bernay (Eure)|Bernay]], nad rzeką [[Charentonne]]. Judyta założyła tam opactwo, które stało się miejscem jej pochówku. Majątek wokół Bernay obejmował: dwadzieścia jeden kościołów, dziewiętnaście młynów i trzynaście pól z niewolnikami<ref>Searle Eleanor, ''Predatory Kinship and the Creation of Norman Power. 840-1066'', Los Angeles 1998, s. 129.</ref>. Drugim kluczem jej posiadłości były tereny wokół [[Thury-Harcourt]] i rzeki [[Laize]]. Ostatnim terenem będącym w posiadaniu Judyty były ziemie w północnej części [[Półwysep Cotentin|półwyspu Cotentin]] przy ujściu rzeczki [[Diélette]]. Wszystkie ziemie wchodzące w skład wiana Judyty były słabo rozwinięte ich rozwój nastąpił dopiero po powrocie do książęcej domeny<ref>Searle Eleanor, ''Predatory Kinship...'', s. 140.</ref>