Wersja z 17:47, 23 maj 2011 edytuj MystBot (dyskusja \| edycje) 55 125 edycji m r2.7.1) (robot dodaje it:Mansour Bahrami ← poprzednia edycja		Wersja z 11:41, 31 lip 2011 edytuj anuluj edycję Wiktoryn (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Administratorzy 71 797 edycji m WP:SK, drobne redakcyjne następna edycja →
Linia 9: \|wzrost = 178 cm \|masa_ciała = 82 kg \|gra = praworęczna, jednoręczny backhand \|status profesjonalny = 1974 \|zakończenie kariery = \|trener = \|S turnieje = \|S ranking = 192 <small>(9 maja 1988)</small> \|S AO = \|S RG = 2R (1981) \|S WM = \|S US = \|D turnieje = 2 \|D ranking = 31 <small>(6 lipca 1987)</small> Linia 24: \|D RG = F (1989) \|D WM = 2R (1988) \|D US = 3R (1987) \|www = }} '''Mansour Bahrami''', ([[~~Język~~język perski\|pers.]] منصور بهرامی) (ur. [[26 kwietnia]] [[1956]] w [[Arak (miasto)\|Araku]]), – [[~~tenis~~Iran\|irański]]~~ista~~ [[~~Iran\|irański~~tenis]]ista, reprezentant w [[Puchar Davisa\|Pucharze Davisa]]. Karierę tenisową rozpoczął w roku 1974. Specjalizował się w grze podwójnej, wygrywając dwa turnieje [[Association of Tennis Professionals\|ATP Tour]]. Pierwsze zwycięstwo odniósł roku 1988 w [[Genewa\|Genewie]] partnerując [[Tomáš Šmíd\|Tomášowi Šmídowi]], a drugi tytuł wywalczył rok później w [[Tuluza\|Tuluzie]], grając w parze z [[Eric Winogradsky\|~~Ericem~~Erikiem Winogradskym]]. Ponadto grał w dziesięciu dalszych finałach rozgrywek ATP Tour, które zakończyły się porażką Bahramiego, w tym [[Wielki Szlem (tenis)\|wielkoszlemowy]] turniej im. [[French Open 1989\|Rolanda Garrosa]] w roku 1989. Wspólnie z Winogradskym przegrał w meczu finałowym z Amerykanami [[Jim Grabb\|Jimem Grabbem]] i [[Patrick McEnroe\|Patrickiem McEnroe]] 4:6, 6:2, 4:6, 6:7. Najwyżej sklasyfikowany w rankingu deblistów był na 31. miejscu w lipcu 1987, z kolei w zestawieniu singlistów w maju 1988 był na 192. pozycji. Linia 35: W latach 1974-1978 reprezentował Iran w Pucharze Davisa. Później po piętnastu latach przerwy powrócił do zespołu w sezonie 1993 i grał do 1997, rozgrywając łącznie 39 meczów (zarówno w singlu jak i deblu), a wygrywając 24 pojedynki. Bahrami, wyróżniający się na korcie charakterystycznymi wąsami, znany jest z efektownej gry i po zakończeniu kariery stał się chętnie zapraszanym uczestnikiem rozmaitych meczów pokazowych, w których towarzyszył albo współczesnym gwiazdom, albo innym weteranom, np. [[Henri Leconte\|Leconte'owi]] czy [[Yannick Noah\|Noahowi]]. Poza technicznymi zagraniami prezentuje publiczności sztuczki żonglerskie i inicjuje humorystyczne sytuacje, np. prowadzi rozmowy, obniża siatkę serwującemu partnerowi albo niespodziewanie dołącza do pary przeciwnej. Od połowy lat 90. włączył się także aktywnie w rozgrywki seniorskie, w 1999 wygrał turniej cyklu ATP Champions Tour w Ad-Dausze, pokonując m.in. Leconte'a i [[Pat Cash\|Casha]]. == Wygrane turnieje == Linia 42: \|'''Legenda''' \|- bgcolor="#e5d1cb" \| Wielki Szlem \|- bgcolor="ffffcc" \| Tennis Masters Cup \|- bgcolor="#dfe2e9" \| ATP Masters Series \|- \| ATP Tour Linia 68: \| Ceglana \| {{flaga\|CZE}} Tomáš Šmíd \| {{flaga\|ARG}} [[Gustavo Luza]] <br /> {{flaga\|ARG}} [[Guillermo Pérez-Roldán]] \| 6:4, 6:3 \|- Linia 76: \| Twarda \| {{flaga\|FRA}} Eric Winogradsky \| {{flaga\|USA}} [[Todd Nelson]] <br /> {{flaga\|BHS}} [[Roger Smith (tenisista)\|Roger Smith]] \| 6:2, 7:6 \|}

Mansur Bahrami: Różnice pomiędzy wersjami