Elekcja 1575: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Sytuacja państwa po wyjeździe Henryka Walezego ==

Na wieść o śmierci swojego brata, [[Karol IX Walezjusz|Karola IX]], Henryk Walezy udał się, za namową matki [[Katarzyna Medycejska|Katarzyny Medycejskiej]], do Francji by tam powalczyć o koronę tego państwa. Po opuszczeniu Rzeczypospolitej Henryk Walezy nadal tytułował się [[król Polski|królem Polski]], podczas pobytu we Francji reprezentował interesy [[Korona Królestwa Polskiego|Korony]]. Sam wyjazd króla był rozważany dużo wcześniej, planowano jego ślub z [[Anna Jagiellonka (1523-1596)|Anna Jagiellonką]], która miała sprawować władze w Polsce. Stworzyłoby to szansę panowania w dwóch państwach.

 

 

== Elekcja ==

Sejm elekcyjny rozpoczął się 8 listopada od wysłuchania przedstawicieli kandydatów. W senacie przeważali stronnicy Maksymiliana II, zaś wśród posłów byli zwolennicy „Piasta” ([[Jan Zamoyski]], [[Mikołaj Sienicki]]) i Stefana Batorego ([[Andrzej Zborowski]]). Spory trwały do [[12 grudnia]] [[1575]] roku, kiedy prymas [[Jakub Uchański]], pod naciskiem [[Nuncjusz apostolski|nuncjusza]] papieskiego Wincentego Laureo, ogłosił wybór [[Maksymilian II Habsburg|Maksymiliana II Habsburga]] na [[król Polski|króla Polski]] i [[Władcy Litwy|wielkiego księcia litewskiego]]. Wyboru króla dokonano bez zgody zgromadzonej na polu elekcyjnym szlachty. Szlachta poczuła się tak urażona, że nawet strzelano do [[prymas]]a. W wyniku tych wydarzeń wśród szlachty doszło do kompromisu w sprawie kandydata. Rosła pozycja Batorego, który pokonał w tym czasie w [[Siedmiogród|Siedmiogrodzie]] swojego rywala [[Kasper Bekiesz|Kaspra Bekiesza]] i mógł użyć pieniędzy pozyskanych przez jego pokonanie. Szlachta, za namową Zamoyskiego i Tęczyńskiego, postanowiła wybrać na królową [[Anna Jagiellonka (1523-1596)|Annę Jagiellonkę]] i wydać ją za mąż za [[Stefan Batory|Stefana Batorego]]. O zwycięstwie jednego z kandydatów miała zadecydować koronacja na [[Wawel]]u.