Nawrócenie: Różnice pomiędzy wersjami

'''Nawrócenie''' (od [[język grecki|gr.]] ''επιστρέφω'', ''epistrefo'' – ''zawracać'') – przemiana duchowa, przyjęcie jakiegoś systemu wartości, poglądów, zasad.

 

Etymologicznie słowo to nie miało religijnego charakteru, oznaczało zwykłą czynność zawracania, dlatego np. w [[Nowy Testament|Nowym Testamencie]] często występuje z dodatkowymi określeniami "...oni sami opowiadają o nas, jakiego to przyjęcia doznaliśmy od was i jak nawróciliście się ''od bożków do Boga''..."<ref>{{Biblia|księga = 1Tes|rozdział = 1|wersety = 9}},</ref>. Bliskoznacznym terminem jest '''metanoja'''<ref>[http://encyklopedia.pwn.pl/haslo.php?id=3940044 Metanoja] – [[Polskie encyklopedie|Encyklopedia PWN]]</ref>, [[język grecki|gr.]] "μετανοια", '''metanoia''', 'przemiana (''meta'') umysłu (''nous'')'<ref name="autonazwa">Według "Słownika Nowego Testamentu", autor ksiądz [[Xavier Léon-Dufour]], Poznań 1986 'Księgarnia Śiętego Wojciecha' wydanie 2, tłumaczenie z [[język francuski|fr.]] [[biskup]] [[Kazimierz Romaniuk]], str.419 hasło 'nawrócenie' i str.493 hasło 'pokuta'</ref>, [[łacina|łac.]] odpowiednik ''conversio'' – odmiana umysłu, duchowa bądź intelektualna przemiana. W sensie etymologicznym zmiana o charakterze neutralnym, w [[teologia|teologii]] [[chrześcijaństwo|chrześcijańskiej]] pojęcie jednoznacznie pozytywne oznaczające zmianę sposobu myślenia i postępowania, odnowę duchową. Słowo pochodzenia [[Grecja|greckiego]].