Kościół św. Michała Archanioła w Michalicach: Różnice pomiędzy wersjami

W Michalicach już w [[XIII]] wieku istniał kościółek, którego jedynym śladem w nowym kościele jest [[Architektura gotycka|gotycka]] ościeżnica z drzwiami w przejściu między [[prezbiterium]] a [[Zakrystia|zakrystią]]. Najprawdopodobniej to właśnie od jego patrona – św. Michała Archanioła, pochodzi nazwa miejscowości. W miejscu dawnego kościółka w [[1614]] postawiono nowy, drewniany kościół. Inicjatorem i prawdopodobnie fundatorem przedsięwzięcia był proboszcz ks. Jerzy Brzóska, który przybył do Michalic w [[1592]] i podjął starania o budowę kościoła dla polskich parafian. Jego budowę ukończono w [[1614]], a architektem był cieśla Miller ze Starego Miasta (niem. Altstadt, dziś część [[Namysłów|Namysłowa]]). Zarówno nazwisko ks. Brzóski, jak i budowniczego Millera, można do dziś odnaleźć wyryte w kościele (proboszcza – na nadprożu drzwi wejściowych, cieśli – na słupie podtrzymującym belkowanie). Kościół w Michlicach, pod wezwaniem [[Michał Archanioł|św. Michała Archanioła]], był filią kościoła w [[Krzyżowniki (powiat kępiński)|Krzyżownicach]] (do [[1907]]). W [[1624]] sufit ozdobiono [[kaseton]]ami i [[polichromia]]mi. Charakteryzują się one owalnymi polami, w których widnieją postacie świętych, papieży, biskupów, fundatora kościoła, symbole religijne oraz wielki [[Herb Rzeczypospolitej Obojga Narodów|herb koronny Polski i Litwy]], pod orłem [[Zygmunt III Waza|Zygmunta III Wazy]]. W [[1647]] kościół został splądrowany i zdewastowany przez protestanckie wojska szwedzkie. W ramach prac nad odbudową kościoła, w [[1663]] [[polichromia]]mi pokryto [[prezbiterium]], a w [[1668]] dobudowano zachodnią [[Galeria (budownictwo)|galerię]] i południowy przedsionek, natomiast proboszcz Andrzej Jan Janik ufundował ołtarz (informuje o tym napis na ołtarzu w języku polskim: ''„Proboszcz Andrzej Jan Janik ten to ołtarz w dniu 22 sierpnia 1668 roku fundował”''). Wkrótce po tym, 21 października [[1668]], nastąpiło poświęcenie kościoła. W latach 1730-31 z inicjatywy proboszcza Chocimirskiego w miejsce prowizorycznej wieży zbudowano nową, która przetrwała do dziś. Następnie, w [[1736]], dobudowano [[Galeria (budownictwo)|galerię]] północną. Z tego samego roku pochodzą istniejące do naszych czasów [[organy]]. W [[1738]] w całym kościele wymieniono okna. Od [[1879]] prowadzono prace polegające na renowacji malowideł ściennych i stropowych, jednak w wyniku tych działań wiele z [[Polichromia|polichromii]] uległo zmianie. Prace renowacyjne podjęte w [[1914]] w celu przywrócenia pierwotnego stanu, prowadzone przez [[Joseph Langer|prof. Józefa Langera]], ukończono w [[1918]] (ale już pod nadzorem prof. Adolfa Bachera – prof. Langer zmarł). Kolejna poprawa i renowacja malowideł podjęta została w [[1937]] przez Heinricha Schneidera. W ostatnich latach, proboszcz Stefan Dombaj przeprowadził konserwację [[Polichromia|polichromii]], ponadto zainstalowano zabezpieczenia przeciwpożarowe. W latach [[2003]]-[[2004]] przeprowadzono inwentaryzację zabytków kościoła, przy zastosowaniu najnowszej metody w Polsce - skanowania laserowego 3D i barwnego ortofotoplanu.W lutym 2010r zostal odnowiony ołtarz główny (w tym figura sw.Michała),dwa tygodnie pózniejpóźniej została zamontowana odnowiona ambona schodkowa.