'''Syn Boży''' (''Syn Boga'', ''Słowo Boże'', ''Logos'') – tytuł przysługujący w [[Nowy Testament|Nowym Testamencie]] [[Jezus Chrystus|Jezusowi Chrystusowi]]. W większości wyznań chrześcijańskich nazywana jest tak druga [[Osoba]] [[Trójca Święta|Trójcy Świętej]].
== Biblia ==
W [[Stary Testament|Starym Testamencie]] synami Bożymi kilkukrotnie nazywani są aniołowie[[anioł]]owie, [[naród wybrany]], Izrael, został nazwany pierworodnym synem Bożym ([[Księga Wyjścia|Wj]] 4,22; [[Księga Jeremiasza|Jr]] 3,19), wreszcie synami Bożymi nazywani są władcy z dynastii [[Dawid (król Izraela)|Dawidowej]]. Po zburzeniu [[Jerozolima|Jerozolimy]] tytuł Syn Boży przypisano obiecanemu Mesjaszowi[[Mesjasz]]owi, którego typem był [[Dawid (król Izraela)|Dawid]]. Tytuł ''„Syn”'' lub ''„Syn Boży”'' jest, obok tytułu ''Χριστός'' (''[[Pomazaniec]]'', ''Mesjasz'', ''Chrystus''), najważniejszym tytułem chrystologicznym w [[Nowy Testament|Nowym Testamencie]]. Występuje on we wszystkich tradycjach Nowego Testamentu<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Uglorz|imię=Marek Jerzy|autor link=Marek Uglorz|tytuł=Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam i na wieki. Chrystologiczne wyznanie Listu do Hebrajczyków|wydawca=Chrześcijańska Akademia Teologiczna|miejsce=Warszawa|data=2009|isbn=978-83-60273-11-1|rozdział=Termin ''Syn Boży'' w Starym i Nowym Testamencie|strony=47–49}}</ref>.
