Fresk: Różnice pomiędzy wersjami

 

W [[XIV wiek|XIV]] i [[XV wiek|XV w.]] prawdziwe freski, czyli ''buon fresco'' (wykonywane na świeżym i jeszcze wilgotnym tynku), malowane były dość rzadko. Jedyne przykłady zastosowania tej techniki w tym czasie to freski [[Giotto di Bondone|Giotta]] w kaplicy Scrovenich w [[Padwa|Padwie]] oraz freski [[Masaccio|Masaccia]] w kaplicy Branccacich we [[Florencja|Florencji]]<ref>[[Zygmunt Waźbiński]], ''Malarstwo quattrocenta'', Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1972</ref>. Bardziej popularny był częściowy fresk, czyli ''al fresco'' - po wyschnięciu dokonywano poprawek przy pomocy barwników organicznych. Od Giotta następuje ogromny rozwój fresku. Najbardziej jednak rozpowszechnia się w [[renesans]]ie. Po [[barok]]u fresk jest praktycznie porzuconą techniką. Od [[XVII wiek|XVII]] do [[XIX wiek|XIX]] w. ''al fresco'' miesza się z ''[[al secco]]''.

 

{{Przypisy}}

 

== Bibliografia ==

* ''Słownik terminologiczny sztuk pięknych'', Warszawa 2006.

* {{cytuj książkę |nazwisko = Szolginia| imię = Witold| tytuł = Architektura| wydawca = Sigma NOT| miejsce = Warszawa| data = | rok = 1992| strony = 50| isbn = 83-85001-89-1}}

 

[[Kategoria:Techniki malarskie]]