Eryk Menved: Różnice pomiędzy wersjami

Eryk wstąpił na tron w wieku 12 lat po tym, jak jego ojciec, król Eryk Glipping, został zamordowany. Odpowiedzialni za jego śmierć możnowładcy zbiegli do [[Norwegia|Norwegii]], skąd z pomocą [[Władcy Norwegii|norweskiego króla]] [[Eryk II Wróg Księży|Eryka II Wroga Księży]] zaczęli najeżdzaćnajeżdżać duńskie wybrzeża. Wkrótce dołączył do nich brat młodego króla, Krzysztof II. Sytuacja pogorszyła się jeszcze bardziej, gdy matka króla wyszła za mąż za holsztyńskiego hrabiego [[Gerhard II|Gerharda II]] i gdy Eryk popadł w bardzo poważny konflikt z kościołem (nieudana próba uwięzienia arcybiskupa [[Jens Grand|Jensa Granda]], przegrany proces wytoczony królowi przez papiestwo, grzywny, nałożony na Danię [[interdykt]]).

Eryk Menved nie miał szczęścia i na innych frontach. Jego zaangażowanie się w politykę [[Szwecja|Szwecji]] (poparcie dla [[Władcy Szwecji|króla]] [[Birger I Magnusson|Birgera Magnussona]]) zaowocowało wspólnym skierowaniem się Szwecji i Norwegii (zjednoczonych w [[1319]] r. pod berłem [[Magnus Eriksson|Magnusa II Erikssona]]) przeciwko Danii.

Z żoną (szwedzką księżniczką Ingeborgą zm. 1319, córką króla Szwecji Magnusa II ) miał Eryk 14 dzieci, z których większość urodziła się martwa, kilkoro zmarło w pierwszych tygodniach życia, a ostatni syn zginął w wypadku (upuszczony przez królową).