Wersja z 23:08, 15 paź 2011 edytuj Belissarius (dyskusja \| edycje) 107 753 edycje →‎Przebieg bitwy: drobne merytoryczne ← poprzednia edycja		Wersja z 23:20, 15 paź 2011 edytuj anuluj edycję Belissarius (dyskusja \| edycje) 107 753 edycje →‎Przebieg bitwy: drobne merytoryczne następna edycja →
Linia 28: ==Przebieg bitwy== Gdy wojska Haralda i Tostiga w sile około dziewięciu tysięcy ludzi na 300 drakkarach (wraz z posiłkami z [[Orkady\|Orkadów]]) wylądowały w północnej Anglii, król angielski wyruszył im naprzeciw. Zanim wojska anglosaskie ~~dotarły~~wyruszyły naz ~~miejsce~~Londynu, Norwegowie wpłynęli do szerokiego [[estuarium]] [[Humber]], rzeką [[Ouse]] dotarli do [[Riccall]], gdzie utworzyli swój główny obóz, a następnie bez oporu zajęli York i zwyciężyli oddziały Edwina, [[earl]]a [[Mercja\|Mercji]] i Morkara, earla [[Nortumbria\|Northumbrii]] w całodniowym starciu pod [[Fulford]]. Bitwa była gwałtowna i kosztowała obie strony wielu zabitych i rannych. Szybki marsz Anglosasów zapobiegł dalszym sukcesom najeźdźców. Pojawienie się wojsk Harolda zaskoczyło ich i zmusiło do stoczenia walnej bitwy. Armia angielska posiadała przewagę liczebną: przeciw pięciu tysiącom pozostałych po ostatniej bitwie [[Wikingowie\|Wikingów]] stanęło dziewięć-dziesięć tysięcy Anglosasów. Wojska norweskie w bitwie pod Stamford Bridge poniosły druzgocącą klęskę: straciły ponad 3700 zabitych, w tym dowódcę, króla Haralda, który zginął trafiony strzałą w gardło. Spośród trzystu [[drakkar]]ów, na jakich przypłynęli Norwegowie, do kraju odpłynęło zaledwie dwadzieścia cztery; na obsadzenie tylko takiej liczby okrętów starczyło zdolnych do żeglugi ludzi. Straty po stronie angielskiej nie są znane, były one jednak niższe niż po stronie norweskiej, gdyż wielu Wikingów zostało zabitych przez zwycięzców podczas ucieczki do miejsca cumowania drakkarów w odległym o blisko 20 km [[Riccall]].

Bitwa pod Stamford Bridge: Różnice pomiędzy wersjami