Osoba niepoczytalna: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MerlIwBot (dyskusja | edycje)
źródła/przypisy, drobne merytoryczne
Linia 1:
{{źródła|data=2006-04}}
'''Osoba niepoczytalna''' - osoba która dokonała [[Czyn zabroniony|czynu zabronionego]] przez [[Ustawa|ustawę]] pod groźbą kary, ale w czasie czynu nie mogła rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem z powodu [[Choroba psychiczna|choroby psychicznej]], [[Upośledzenie umysłowe|upośledzenia umysłowego]] lub innego zakłócenia [[Czynności psychiczne|czynności psychicznych]].
 
Niepoczytalność jest stwierdzana [[Orzeczenie sądowe|orzeczeniem sądowym]] wydanym na podstawie opinii biegłych [[lekarz]]y [[Psychiatra|psychiatrów]] oraz [[psycholog]]a.
 
Zakłócenie czynności psychicznych może wynikać m.in. z wprawienia się w stan odurzenia. W doktrynie istniało kilka konstrukcji zawinienia w związku z tym<ref>W. Wróbel, A. Zoll, Polskie prawo karne. Część ogólna, Wydawnictwo Znak, Kraków 2010</ref>:
 
* konstrukcja ''actio libera in causa'' (z [[łacina|łac.]] działanie wolne w przyczynie) - występowała m.in. w polskim kodeksie karnym z [[1932]] roku; sprawca był traktowany jako osoba poczytalna, jeżeli wprawił się w stan nietrzeźwości lub odurzenia, by popełnić czyn zabroniony. Konstrukcja była krytykowana, ponieważ zakładała realizację przez sprawcę w stanie ograniczonej poczytalności tego, co zamierzał będąc poczytalny;
* konstrukcja ''Rauschdelikt'' - sprawca ponosi odpowiedzialność za to, że w sposób zawiniony wprawił się w stan niepoczytalności, a nie za popełniony czyn. Przyjmuje pewną fikcję prawną;
* konstrukcja ochrony społecznej - sprawca ponosi pełną odpowiedzialność karną, dopuszcza nawet możliwość zaostrzenia kary, konstrukcja ta oznacza rezygnację z zasady winy, na rzecz zasady obiektywnej odpowiedzialności karnej; konstrukcja ta została wykorzystana w aktualnym [[Kodeks karny (1997)|Kodeksie karnym]] (art. 31 § 3).
 
{{Przypisy}}
 
{{Zastrzeżenia|Prawo}}