Issedonowie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
nowy
 
m poprawa linków
Linia 13:
 
== Badania archeologiczne ==
Badania archeologiczne na terenie środkowego Kazachstanu wykazały obecność [[kurhan]]ów, datowanych na okres od VI wieku p.n.e. do przełomu V i VI wieku n.e. Wziąwszy pod uwagę ich wielkość i konstrukcję, wyodrębniono pięć grup. Najwcześniejsze kurhany ulokowane są na północy kraju. Mają prostą konstrukcję, są to nasypy ziemne. W innych częściach zamieszkanego przez Issedonów obszaru dominują kopce z kamieni, zgrupowane w cmentarze. Największym pod tym względem jest odkryty w [[Supra-Oba]] cmentarz z piętnastoma kurhanami. W środku groby były wyłożone kamiennymi płytami. Wąskie jamy miały kształt owalu, nakryte były płytami. Z wyposażenia grobów z powodu ich ograbienia zachowało się niewiele: [[Brązy|brązowe]] wędzidła, wykończone ozdobami w kształcie strzemion, groty strzał, lustra oraz złote kolczyki i inne ozdobne blaszki. Niewielka ilość naczyń glinianych wykazywała podobieństwo do ceramiki kultury andronowskiej i [[Kultura karasuckakarasukska|karasuckiejkarasusksiej]]. Okazalsze kurhany dla arystokracji, nazywane "kurhanami z wąsami", usypywane były z kamieni. Ku nim biegły po ekliptyce zakończone małym kopcem niskie ściany o długości od 20 do 50 m, okalając obszar do 150 m szerokości. Zanikły w IV wieku p.n.e. Konstrukcja była podobna do mniejszych kurhanów, prawdopodobnie również wyposażenie, choć nie odkryto jeszcze nieograbionego pochówka.
 
W paśmie [[Góry Karkaralińskie|Gór Karkaralińskich]] odkryto pozostałości po kopalniach miedzi. Badania wykazały, że prace w nich trwały od połowy drugiego tysiąclecia p.n.e., a wydobycie ustało w okresie sako-scytyjskim, tj. w połowie V wieku p.n.e.