Topnienie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
lit.
m Wycofano edycje użytkownika 195.116.217.2 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Tomasz Kamil.
Linia 7:
Dla każdego idealnie czystego [[pierwiastek chemiczny|pierwiastka]] i większości [[związek chemiczny|związków chemicznych]], przy określonym ciśnieniu można wyznaczyć jedną, ściśle określoną [[temperatura|temperaturę]] topnienia, która zarazem jest też jej [[temperatura krzepnięcia|temperaturą krzepnięcia]]. Pomiary takie wykonuje się na bardzo małych próbkach i przy jak najwolniejszym tempie zmiany temperatury. Niektóre związki chemiczne nie topią się w ogóle, gdyż rozkładają się przed osiągnięciem temperatury topnienia.
 
W przypadku mieszanin związków chemicznych i związków o bardzo wysokich [[masa cząsteczkowa|masach cząsteczkowych]] ([[polimery]], [[biopolimery]]), wyznaczanie jednej temperatury topnienia jest niewykonalne, gdyż proces ten jest dla takich substancji bardzo złożony. W przypadku polimerów, [[materiał kompozytowy|kompozytów]] i stopów [[Metale|metali]] bardzo często zamiast mówić o temperaturze topnienia, mówi się raczej o zakresie temperatur mięknięcia.
 
Z punktu widzenia [[termodynamika|termodynamiki]] topnienie jest [[przemiana fazowa|przemianą fazową]] I rodzaju, co oznacza w praktyce, że nie może zachodzić bez wymiany [[ciepło|ciepła]]. Procesy topnienia prowadzone pod stałym [[ciśnienie]]m mają zawsze charakter [[Proces endoenergetyczny|endotermiczny]], co oznacza, że do ich zajścia konieczne jest dostarczenie z zewnątrz określonej porcji [[energia termiczna|energii termicznej]]. Ilość ciepła potrzebnego do stopienia danej substancji w temperaturze topnienia jest proporcjonalna do [[masa (fizyka)|masy]] tej [[substancja chemiczna|substancji]]. Współczynnik proporcjonalności, tzw. [[ciepło topnienia]], jest stały dla danej substancji.