Języki kananejskie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne |
m drobne techniczne |
||
Linia 3:
Język kananejski jest poświadczony przez źródła z II tysiąclecia p.n.e. i znany przede wszystkim jako seria dialektów. Zachowały się [[Glosa|glosy]] z [[Tell el-Amarna]] i kalendarz z [[Gezer]]. Archaiczny kananejski z III tysiąclecia p.n.e., gdy [[Kananejczycy]] weszli w fazę zakładania miast, sprzed oddziaływania kulturowego [[Amoryci|Amorytów]] nie zachował się.
Grupa języków kananejskich obejmowała następujące dialekty: [[Język ugarycki|ugarycki]], [[język fenicki|fenicki]] wraz z [[język punicki|punickim]], [[język hebrajski|hebrajski]], [[język moabicki|moabicki]], [[język amonicki|amonicki]] (ammonicki)<ref>M. L. Uberti , ''Wprowadzenie...'', s. 35–36.</ref>. W świetle innych badań do języków kananejskich zalicza się dialekty fenicki i punicki, hebrajski moabicki amonicki i edomicki. Nie uwzględniony został w tym przypadku dialekt ugarycki, natomiast dodano edomicki<ref name=Hackett>J. A. Hackett, ''Canaanites'', w: Eric M. Meyers (ed.), ''The Oxford...'', s. 412.</ref>.
{{Przypisy}}
Linia 16 ⟶ 10:
{{bibliografia start}}
* Uberti M. L., ''Wprowadzenie do historii starożytnego Bliskiego Wschodu'', Warszawa 2010, s. 35–36. ISBN 978-83-235-0680-5.
* Hackett J. A.,
{{bibliografia stop}}
|