Argipejowie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Kleib (dyskusja | edycje)
m dr.red
St.Mons (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 2:
 
== Argipejowie u Herodota ==
Według relacji Herodota Argipejowie mieli w zwyczaju golenie głów, dlatego zostali nazwani przez historyka ''łysymi od urodzenia''. Mieli płaskie nosy i dużą dolną część twarzy (wydatną żuchwę?), nosili brody. Wykazywali cechy rasy mongoloidalnej. Pod względem języka należeli prawdopodobnie do grupy [[Języki ugryjskie|ugryjskiej]] bądź [[Języki tureckie|tureckiej]]. Nie używali broni, zajmowali się handlem. Przez Greków czarnomorskich byli uważani za świętych. Kupcy zachodni porozumiewali się z Argipejami za pośrednictwem siedmiu tłumaczy.
 
Trud, jaki sobie zadawali Grecy, aby nawiązać stosunki z Argipejami, pozwalająpozwala na wnioseksądzić, że lud ten mieszkał wzdłuż szlaku handlowego, biegnącego z zachodu od [[Olbia (kolonia grecka)|Olbii]], wzdłuż [[Ingułu]], następnie przez tereny dzisiejszych [[Czerkasy|Czerkasów]] i [[Krzemieńczuk]]a, gdzienastępnie skręcał na wschód i podążał linią zetknięcia stepów i lasostepów aż do [[Ałtaj]]u. Przypuszczalnie Grecy poszukiwali złota i wyrobów z tego metalu, więc powstała hipoteza, że Argipejowie byli złotnikami i górnikami, dlatego posiadali status nietykalnych.
 
== Lokalizacja kraju Argipejów ==
Dokładne położenie kraju Argipejów nie jest ustalone. Na skutek badań archeologicznych ślady obecności mieszkańców zachodu na wschodnich terenach zostały znalezione w kilku lokalizacjach. Na Ałtaju odkryto [[Kaukaz (kraina historyczna)|kaukaski]] hełm z [[Brązy|brązu]] z szóstego wieku p.n.e. W grobowcach na południe od [[Barnauł]]u i w pobliżu [[Bijsk]]a – w dolinie górnego [[Ob]]u – znaleziono ozdoby skroniowe zakończone tarczką, wykonane w brązie. Prawdopodobnie była to miejscowa produkcja, aczkolwiek takie wyroby były charakterystyczne dla kultury scytyjskiej, istniejącej na stepach ukraińskich w szóstym wieku p.n.e.
 
Jeżeli przyjąć tezę, że Argipejowie zajmowali się górnictwem, to prawdopodobnie zamieszkiwali bogate w złoża metali górzyste obszary nad górnym [[Irtysz]]em na wschód od [[Semej]]a. Na północy granicę ich kraju zakreślały zachodnie pasma Ałtaju, na południu – [[Góry Kalbińskie]]. Z jednej strony tezę o takim położeniu kraju potwierdzają odkryte ślady po kopalniach miedzi i cyny, w [[Zmieinogorsk]]u odkryto pozostałości po kopalni złota. Zabytki datowane są na VI wiek p.n.e. Ślady po wydobyciu złota odnaleziono również wzdłuż górnego Irtysza i jego wschodnich dopływów. Z drugiej strony małe zainteresowanie archeologów tymi obszarami nie pozwala na definitywne stwierdzenietwierdzenie, że odkryte pozostałości po działalności górniczej wiążą się z Argipejami.
 
Lepszej od kopalni analizy archeologicznej doczekały się osady i cmentarzyska w ubogiej w złoża metali dolinie górnego Obu na południe od Barnaułu i Bijska,. ubogiejWyjątkiem wdla złożatej metali.okolicy Wyjątekjest stanowibogata w miedź, najbardziej wysunięta na południe część, bogata w miedź. Mimo to, w osadzie, położonej nad Obem, na południe od Barnaułu, odkryto pozostałości po brązowej formie odlewniczej. Stwierdzono, że zamieszkały ten obszar lud należał do północnego odłamu Argipejów. Badania [[Kraniologia|kraniologiczne]] wykazały przynależność ludu do rasy mongoloidalnej, co nie zaprzecza opisowi Herodota. Odkryty materiał nazwany został zaliczony do [[Kultura bolszereczeńska|kulturąkultury bolszereczeńskąbolszereczeńskiej]], będącąbędącej lokalnym odłamem [[Kultura karasukska|kultury karasukskiej]].
 
== Bibliografia ==