Hubka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
kolejne poprawki merytoryczne wprowadzone na poprawce poprzednika. Proponuję się podszkolić przed pisaniem bądź edytowaniem artykułów. |
dr. techn. , źródło |
||
Linia 1:
[[Plik:Zunder.jpg|thumb|Hubka ({{lang|de}}Zunder)]]
'''Hubka''' – materiał łatwopalny produkowany z [[huba (grzyb)|huby]] rosnącej na drzewach [[buk]]a, [[jodła|jodły]] i [[brzoza|brzozy]]. Produkowano ją mocząc w [[saletra|saletrze]] i odwarze z popiołu drzewnego, następnie miażdżąc i susząc. Otrzymany proszek był łatwopalny i używano go do rozpalania ognia [[krzesiwo|krzesiwem]]. Do rozniecania ognia używano głównie owocników [[Hubiak pospolity|hubiaka pospolitego]] (''Fomes fomentarius''), [[Czyreń ogniowy|czyrenia ogniowego]] (''Phellinus igniarius'') a także wielu innych grzybów zaliczanych obecnie do rodzaju czyreń (''Phellinus''). Już w łacińskiej nazwie hubiaka kryje się jego wartość użytkowa. ''Fomes'' to po łacinie podpałka a ''fomentarius'' - zapalający. Do celów użytkowych wykorzystywano co najwyżej 30% masy owocnika. Do krzesania ognia oprócz hubki potrzebne było jeszcze krzesiwo i krzemień. Krzesiwa były wykuwane z wysoko nawęglonej (bardzo twardej<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.northwestjournal.ca/I1.htm|tytuł=Making Fire with Flint & Steel|język=en|data dostępu=2011-11-05|autor=J. Gottfred}}</ref>) stali. Ogień krzesano uderzając krzesiwem o [[krzemień]] (a nie odwrotnie)<ref name=gih></ref>.
Czasem hubkę stosowano jako środek domowy do tamowania niewielkich [[krwotok]]ów. Miąższ rozbity drewnianym młotkiem służył do produkcji [[tampon]]ów tamujących krew, stąd jego dawna nazwa ''Fungus chirurgorum''<ref name=gih>{{cytuj stronę|url=http://www.kki.pl/zenit/grzyby_spyt/huby_i_ogien.htm|tytuł=Huby i ogień
|autor=Andrzej Chlebicki i Hieronim Żygadło
|data dostępu=2011-07-30}}</ref>.
{{Przypisy}}
| |||