Skala twardości Brinella: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
3 na 4
Anulowanie wersji nr 28587283 autora 83.10.84.182, Potrzebne źródło
Linia 3:
 
[[Plik:BrinellSkizze.jpg|thumb|200px|Zasada pomiaru]]
W metodzie pomiaru twardości Brinella, w próbkę metalu wciska się kulkę ze stali hartowanej lub z [[węglik spiekany|węglików spiekanych]]<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.mech.pg.gda.pl/kmiwm/mat_dyd/lab_w/lwm_c03.pdf | tytuł = Badanie twardości metali | data dostępu = 2011-05-11 | autor = Olszewski H.| opublikowany = | data = | język = }}</ref>. Kulkę stalową można używać do próbek o twardości do 450 HB. Powyżej twardości 450350 HB wyniki pomiaru kulką stalową i wykonaną z węglików różnią się istotnie, dlatego rodzaj kulki należy oznaczać dodając w oznaczeniu literę S (HBS) dla stali i W dla węglików (HBW). Średnica kulki (1, 2,5, 5 i 10 mm), czas obciążenia (od 10 s dla stali do 60 s miękkich stopów) oraz siła docisku (1-3000 kgf), zależy od rodzaju materiału i grubości próbki.
 
Twardość '''HB''' oblicza się z zależności: