Fresk: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika 78.8.51.251 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Andrzej 22. |
|||
Linia 9:
Pojawił się również w ostatnim czasie tzw. "[[fresk fotograficzny]]". Jest to nowa technologia, wynaleziona we Włoszech. Polega ona na tym, że obraz na specjalnym arkuszu przykleja się - licem - do zagruntowanej specjalnym preparatem ściany. Po pewnym czasie odkleja się taki arkusz. Jednakże obraz pozostaje na ścianie, ponieważ farba wsiąkła już w tynk. Można w ten sposób przenosić na ścianę przeróżne obrazy, od klasycznych dzieł starych mistrzów do fotografii współczesnej.
==
Freski malowane są na mokrym tynku wykonanym jako wielowarstwowy z warstwami wykonanymi z [[Zaprawa (budownictwo)|zapraw]] o różnym składzie. Pierwsza warstwa zwana ''arriciato'' leży bezpośrednio na murze, jest gruba. Zawiera ona [[wodorotlenek wapnia|wapno gaszone]], gruboziarnisty piasek i odłamki cegieł lub kamieni. Druga warstwa to ''intonaco''. Jest to warstwa gładka do malowania. Zawiera wapno gaszone, drobny piasek cedzony lub pył marmurowy. Na tej warstwie zaczyna się malować fresk.
Fresk malowany jest specjalnymi farbami przy użyciu pędzli. Farby zawierają barwniki odporne na alkaliczne działanie [[wodorotlenek wapnia|wapna]]. Barwnik rozprowadzany jest wodą deszczową. Spoiwem jest podłoże ''intonaco'', ponieważ wapno gaszone z [[dwutlenek węgla|dwutlenkiem węgla]] tworzy krystaliczny [[węglan wapnia]], który trwale wiąże cząsteczki farby. Fresk jest trwały bo spaja się z podłożem, w ten sposób uzyskuje się trwałe, intensywne barwy.
Fresk maluje się partiami, ponieważ warstwę ''intonaco'' kładzie się partiami tak dużymi, jakie można zamalować w ciągu dnia (''giornata'') - po zaschnięciu konieczne jest skucie niezamalowanych partii i położenie świeżej warstwy. Przed naniesieniem fresku na ścianę tworzy się kartony, a przy użyciu siatki powiększa się wzór. Kontury odciska się w świeżym tynku.
== Historia ==
| |||