Aziz Nesin: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne
m drobne redakcyjne
Linia 20:
Nesin urodził się na wyspie Heybeliada ([[Adalar|Wyspy Książęce]]), tam też uczęszczał do szkoły. W 1939 roku ukończył szkołę wojskową. Służbę wojskową pełnił początkowo na terenie Tracji, później w okolicach [[Kars]]u, a następnie w [[Ankara|Ankarze]], gdzie w 1944 roku zrezygnował z munduru. Podjął następnie współpracę z lewicowymi pismami o profilu satyrycznym. W 1946 roku wydawał satyryczne pismo ''Markopaşa'' (do którego pisał m.in. [[Sabahattin Ali]]), podejmujące także problemy polityczne. Za swą działalność był kilkakrotnie więziony. Ze względu na trudności ze strony cenzury państwowej oraz służb bezpieczeństwa musiał zamykać wydawane przez siebie czasopisma lub też obchodzić prawo zmieniając ich nazwy<ref>{{cytuj książkę | autor r =Borzęcka M.| tytuł = Wstęp do tomu „Dam ci dobrą radę”|strony =6}}</ref>.
 
W 1972 roku założył fundację, stawiającejstawiającą sobie za cel opiekę nad dziećmi, których rodziny nie są w stanie zapewnić im wykształcenia. Podstawą utrzymania fundacji były zyski z praw autorskich do utworów Nesina.
 
Nesin zmarł na [[Zawał mięśnia sercowego|atak serca]] 6 czerwca 1995 roku.
 
== Twórczość ==
Nesin jest autorem licznych utworów (powieści, opowiadań, sztuk scenicznych), w których podejmował aktualną tematykę społeczną i polityczną, przedstawiając ją w sposób satyryczny. W poszukiwaniach formalnych chętnie sięgał po opowieści [[Hodża Nasreddin|Hodży Nasreddina]], turecką twórczość ludową, bajki zwierzęce, anegdoty [[bektaszyzmBektaszijja|bektaszytów]] i teatr improwizacji<ref>{{cytuj książkę |autor r =Płaskowiczka-Rymkiewicz S., Borzęcka M., Łabęcka-Koecherowa M.| tytuł = Historia literatury tureckiej| strony =220}}</ref>. Motywy zaczerpnięte z klasycznych tekstów zestawiał z problemami współczesności, takimi jak analfabetyzm, bezrobocie, trudna sytuacja gospodarcza, fanatyzm religijny, sytuacja kobiet w społeczeństwie tureckim, kłamstwa polityków, itp.<ref>{{cytuj książkę |autor r =Borzęcka M.|tytuł = Wstęp do tomu „Dam ci dobrą radę”| strony =7}}</ref>. Posługiwał się przy tym żywym, bogatym językiem, różnicując jego stylistykę w zależności od postaci, wprowadzał elementy gwar, żargonu zawodowego, sięgał po gry słów, przytaczał przysłowia, metafory z poezji ludowej, itp.<ref>{{cytuj książkę | autor r =Borzęcka M.|tytuł = Wstęp do tomu „Dam ci dobrą radę”|strony =8}}</ref><ref>{{cytuj książkę | autor r =Płaskowiczka-Rymkiewicz S., Borzęcka M., Łabęcka-Koecherowa M.| tytuł = Historia literatury tureckiej| strony =221}}</ref>.
 
W przekładzie na język polski ukazał się tom opowiadań Nesina ''Dam ci dobrą radę'', przełożony przez Małgorzatę Łabęcką-Koecherową i wydany w Warszawie w 1965 roku.