We wszystkich trzech powszechnie stosowanych systemach punkt typograficzny ma dość zbliżoną długość, która wynosi od 0,3514 do 0,3759 [[milimetr|mm]]. Różnią się one głównie nazewnictwem wielkości tworzonych z wielokrotności punktu.
== Historia systemów miar typograficznych ==
Jednej z pierwszych prób ujednolicenia miar drukarskich dokonał w [[1737]] r. [[Perre Simon Fournier]]. To on, w opracowanym przez siebie systemie miar, wprowadził pojęcie punktu typograficznego. Za podstawę wyznaczającą wielkość tego punktu przyjął ówczesną miarę długości – [[Stopa (miara)|stopę]] francuską, dzieloną na 12 [[cal]], cal na 12 linii, a linię na 12 punktów. System ten wkrótce potem uległ zmianie z powodu zastąpienia stopy francuskiej stopą paryską. Na niej właśnie w 1775 r. [[François-Ambroise Didot]] oparł swój system jednostek stosowany do dnia dzisiejszego.
Po wprowadzeniu systemu metrycznego ponownego określenia jednostki punktu typograficznego dokonał [[Herman Berthold]]. Przeliczył on jednostki miar Didota na jednostki metryczne przy założeniu, że 798 punktów równa się 30 cm, a jeden punkt typograficzny to 1/2660 część metra<ref>M. Druździel, T. Fijałkowski, ''Przygotowanie typograficzne form drukowanych,'' WSiP, Warszawa 1989, ISBN 83-02-01852-X</ref>.
Obowiązujący w krajach anglosaskich system pica został przyjęty w [[1886]] r. pod nazwą ''American Point System''<ref>Praca zbiorowa. ''Poligrafia ogólna'', WSiP, Warszawa 1988, ISBN 83-02-03410-X</ref>. Za podstawę przyjęto stopę typograficzną<ref name="stopa">Stopa typograficzna ma inną wielkość niż stopa angielska i wynosi 11,952 cala lub 303,5808 mm</ref>.
== Trzy systemy oznaczania wielkości punktu typograficznego ==
