Wersja z 04:03, 15 lis 2011 (edytuj) Sympatycznyfacet (dyskusja \| edycje) m (drobne redakcyjne) ← poprzednia edycja		Wersja z 04:04, 15 lis 2011 (edytuj) (anuluj edycję) Sympatycznyfacet (dyskusja \| edycje) (drobne redakcyjne) następna edycja →
Aby ominąć restrykcje prawne (tam gdzie one istnieją) opłata bywa pobierana nie za rodzaj seksu czy usługi seksualnej, ale za użytkowanie danego pokoju przez określony czas. W niektórych krajach [[Europa Zachodnia\|zachodniej Europy]] ([[Holandia]], [[Dania]], [[Niemcy]], [[Francja]]), zwłaszcza w miastach portowych domy publiczne tworzą zazwyczaj zwarte zespoły ''dzielnic erotycznych'' zwanych ~~„''~~[[dzielnica czerwonych latarni\|dzielnicami czerwonych latarni~~''”~~]] wraz z [[sex shop]]ami, [[kino\|kinami]], [[kabaret]]ami itp., tolerowane przez władze miejskie. W Niemczech od [[2002]] wznoszenie budynków z przeznaczeniem na domy publiczne jest w pełni legalne, w Holandii zaś silnie utrudnione przez restrykcyjne przepisy urbanistyczne. W czasach [[oświecenie (okres)\|Oświecenia]] lupanary nazywane eufemistycznie ''domami schadzek'', stawały się niejednokrotnie ośrodkami bujnego życia towarzyskiego arystokracji – o czym świadczy przypadek domu prowadzonego przez [[Henrietta Lullier\|Henriettę Lullier]] w [[Warszawa\|Warszawie]], chętnie odwiedzanego przez akredytowanych w [[I Rzeczpospolita\|Rzeczypospolitej]] dyplomatów, gdzie tajne konferencje z ministrami odbywał sam [[Stanisław August Poniatowski]].

Dom publiczny: Różnice pomiędzy wersjami

Dom publiczny (edytuj)

Wersja z 04:04, 15 lis 2011