Wersja z 12:47, 12 sie 2011 edytuj Hoa binh (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Uprawnieni do logowania się z zablokowanych adresów IP 195 401 edycji drobne merytoryczne ← poprzednia edycja		Wersja z 14:42, 22 lis 2011 edytuj anuluj edycję Hoa binh (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Uprawnieni do logowania się z zablokowanych adresów IP 195 401 edycji zepsuty zapis wietnamski następna edycja →
Linia 1: '''Nirvāna Sūtra''' (pełna nazwa: [[sanskryt\|skt.]] ''(Mahāyāna) Mahāparinirvāna Sūtra'') [[język chiński\|chiń.]] Nieban jing 涅槃經; [[Język koreański\|kor.]] Yǒlban kyǒng; [[język japoński\|jap.]] Nehan-gyō; [[język wietnamski\|wiet.]] ~~Niêt Ban~~Niết-bàn Kinh; [[język tybetański\|tyb.]] myang 'das kyi mdo – jeden z najważniejszych tekstów [[Mahajana\|buddyzmu mahāyāny]] i [[Wadżrajana\|vajrayāny]], w którym [[Budda]] przedstawia ostateczne objaśnienie swojej nauki, przekazane w ostatni dzień i noc przed jego odejściem i ostatecznym [[oświecenie (religie Wschodu)\|oświeceniem]] ([[sanskryt\|skt.]] ''parinirvana''). Nauki tej sutry prezentują poprawne i dogłębne wskazówki na temat wcześniej przedstawionych nauk o "''braku ja''" i "''pustości''" zjawisk. Koncepcja "pustości" jest tutaj objaśniana jako "pustość" od tego co złożone, bolesne i przemijające, nie zaś jako "pustość sama w sobie". Budda naucza również, że "brak ja" oznacza w rzeczywistości błąd polegający na utożsamianiu swojej własnej esencji z przemijającymi zjawiskami i niezdolnością do identyfikacji z "prawdziwym ja" – naturą buddy.

Nirvana Sutra: Różnice pomiędzy wersjami