Deficyt budżetowy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
WikitanvirBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (Robot poprawił ja:黒字と赤字
Przeredagowanie
Linia 1:
'''Deficyt budżetowy''' – występuje, gdy [[wydatekWydatek|wydatki]] w [[budżetBudżet|budżecie]] danej instytucji (zazwyczaj [[państwoPaństwo|państwa]]) są wyższe niż jej [[dochódDochód|dochody]]. Przeciwieństwem deficytu jest [[nadwyżka budżetowa]].
{{Dopracować|brak wstępu}}
 
'''Deficyt budżetowy''' – występuje, gdy [[wydatek|wydatki]] w [[budżet|budżecie]] danej instytucji (zazwyczaj [[państwo|państwa]]) są wyższe niż jej [[dochód|dochody]]. Przeciwieństwem deficytu jest [[nadwyżka budżetowa]].
 
== Wysokość deficytu budżetowego na świecie ==
[[Budżet państwa|Budżety większości państw]] świata zakładają deficyt rzędu paru procent (jednak rzadko powyżej 5% [[Produkt krajowy brutto|PKB]]). W Polsce w 2003 r. deficyt budżetowy wyniósł 4,1% PKB.
 
Zgodnie z [[kryteria konwergencji|kryteriami konwergencji]], deficyt budżetowy państw ubiegających się o wejście do [[strefa euro|strefy Euro]] powinien być niższy niż 3% PKB. Próg ten obowiązuje również kraje będące już członkami [[Unia Europejska|Unii Europejskiej]], w przypadku przekroczenia progu 3% [[Komisja Europejska]] wszczyna [[Procedura nadmiernego deficytu|procedurę nadmiernego deficytu]]<ref>[http://ec.europa.eu/economy_finance/sg_pact_fiscal_policy/fiscal_policy554_pl.htm Procedura nadmiernego deficytu], ec.europa.eu, [dostęp 21.05.2009]</ref><ref>[http://www.euractiv.pl/gospodarka/artykul/ke-wszczyna-wobec-polski-procedur-nadmiernego-deficytu-000980 KE wszczyna wobec Polski procedurę nadmiernego deficytu], www.euractiv.pl, [dostep 21.05.2009]</ref>.
 
Zdarza się, że podczas [[Kryzys gospodarczy|kryzysu gospodarczego]] państwa prowadzą politykę [[Interwencjonizm|interwencjonistyczną]], co może oznaczać znaczne zwiększenie deficytu budżetowego. Np. [[Stany Zjednoczone]] podczas zwalczania [[Kryzys finansowy 2007-2009|kryzysu finansowego 2007-2009]] w roku 2009 zaplanowały deficyt budżetowy na poziomie 12,9% [[PKB]] (1,84 bln USD) a w 2010 planują deficyt w wysokości 10,6% PKB (1,56 bln USD)<ref>[http://biznes.onet.pl/obama-przedstawil-projekt-budzetu-z-rekordowym-def,18543,3170665,1,news-detal Obama przedstawił projekt budżetu z rekordowym deficytem], www.biznes.onet.pl, [dostęp 2.02.2010]</ref>.
 
W 2011 roku decyzją [[Komisja Europejska|KE]] państwa członkowskie UE zostały zobowiązane do raportowania wielkości długu i deficytu publicznego według ujednoliconej metody obliczania, co miało na celu ograniczenie wpływu rozmaitych zabiegów fiskalnych stosowanych w celu jego ukrycia. Według tej metody dług publiczny Polski wynosił w 2010 roku 54,9% PKB, zaś deficyt — 7,8% PKB<ref>{{cytuj stronę |url=http://www.stat.gov.pl/gus/5840_1377_PLK_HTML.htm |tytuł=Komunikat dotyczący
 
deficytu i długu sektora instytucji rządowych i samorządowych w 2010 r. |data=2011 |opublikowany=[[Główny Urząd Statystyczny]]}}</ref>.
 
== Kontrowersje w sprawie wysokości deficytu ==
Deficyt budżetowy jest jednym z podstawowych kryteriów oceny [[polityka fiskalna|polityki fiskalnej]] państwa. Deficyt budżetowy finansuje się przez zaciągnięcie jakiejś formy [[kredyt bankowy|kredytu]]. Wysoki deficyt budżetowy państwa oznacza najczęściej konieczność wydania dużej ilości [[Obligacje skarbowe|obligacji skarbowych]], co sprawia, że rośnie ich [[Stopa procentowa|oprocentowanie]], a co za tym idzie rosną koszty kredytu w całej gospodarce i wolniej się ona rozwija.
 
Sposoby radzenia sobie z deficytem:
* sprzedaż majątku znajdującego się w posiadaniu państwa, czyli [[prywatyzacja]],
* podniesienie podatków, które jednak podobnie jak deficyt ma negatywny wpływ na gospodarkę,
* ograniczenie wydatków, na co jednak często trudno się zdecydować pod wpływem presji różnych grup społecznych,
* [[inflacja]] – dodruk tzw. "pustego pieniądza" przez państwo. Nominalnie deficyt się wtedy zmniejsza. Jest to jednak realizowane kosztem społeczeństwa oraz de facto ukrytą formą opodatkowania.
 
== Problemy metodologiczne ==
Porównania międzynarodowe i dyskusję nad zjawiskiem deficytu budżetowego utrudnia to, że szereg dochodów, wydatków i zobowiązań państwa jest realizowanych poza [[budżet państwa|budżetem państwa]] – różne są więc metodologie liczenia deficytu. Często używa się wtedy szerszego pojęcia: ''deficyt sektora finansów publicznych''. Dla przykładu w Polsce deficyt budżetowy liczony zgodnie z metodologią [[Międzynarodowy Fundusz Walutowy|Międzynarodowego Funduszu Walutowego]] (GFS) stanowił w 1998 roku 1,1% [[Produkt krajowy brutto|PKB]] (deficyt całego sektora finansów publicznych 1,2%). Stosując metodę określoną przez ustawę o finansach publicznych otrzymujemy inne dane: 2,4% PKB w przypadku deficytu budżetowego i 2,6% dla całego sektora finansów publicznych. Jeszcze inną metodę (metoda memoriałowa) liczenia deficytu stosuje się w Unii Europejskiej.
 
== Typy deficytów budżetowych ==
Linia 44 ⟶ 19:
* pożyczki,
* kredyty bankowe,
* wypłaty z emisji papierów wartościowych<ref>Podstawy finansów samorządu terytorialnego, Kosek-Wojnar M., Surówka K.,: ''Podstawy finansów samorządu terytorialnego.'' Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007, s. 94</ref>.
 
== Deficyt budżetowy a wydatki państwa i stopa podatkowa ==
Linia 51 ⟶ 26:
Wzrost stopy podatkowej powoduje z jednej strony wzrost wpływów budżetowych, z drugiej jednak zmniejszenie produkcji i dochodu zapewniających równowagę. Zmniejsza się bowiem [[dochód rozporządzalny]] i [[konsumpcja]]. Dlatego deficyt budżetowy zmniejsza się (lub zwiększa nadwyżka budżetowa) jednak podobnie jak w przypadku wzrostu wydatków państwa – w stopniu mniejszym niż planowany na dany moment wzrost podatków.
 
== Deficyt a charakter [[polityka fiskalna|polityki fiskalnej]] ==
Wielkość deficytu budżetowego nie jest adekwatnym wskaźnikiem charakteru [[politykaPolityka fiskalna|polityki fiskalnej]] państwa. Na jego podstawie nie można wnioskować czy polityka ta ma charakter ekspansywny czy jest restrykcyjna. Po pierwsze, deficyt budżetowy może zmieniać się z przyczyn całkowicie nie związanych z [[polityka fiskalna|polityką fiskalną]]. Na przykład zmiany w popycie inwestycyjnym (jak choćby zakłócenia nazwane przez Keynsa instynktem zwierzęcym, czyli spontaniczne zmiany pesymizmu i optymizmu inwestorów dotyczące zyskowności inwestycji) przy niezmienionych wydatkach państwa i stopie podatkowej powodują zmiany deficytu.
 
<math>S - I = G - NT</math>
Linia 62 ⟶ 37:
* G – NT – deficyt budżetowy
 
Powyższy wzór to warunek równowagi w gospodarce zamkniętej. Potwierdza on, że jeśli zmniejszy się [[popyt inwestycyjny]], ceteris paribus, lewa strona równania zwiększy się, zatem deficyt budżetowy (prawa strona równania) również się powiększy. Spowodowane jest to faktem, iż spadek popytu [[popyt inwestycyjny|popytu inwestycyjnego]] oznacza obniżenie dochodu narodowego i wpływów podatkowych.
 
Należy też zwrócić uwagę na to, że oprócz poziomu wydatków państwa i stopy opodatkowania, determinantą stanu budżetu jest poziom [[dochódDochód narodowy|dochodu narodowego]]. Implikuje to zależność stanu budżetu od fazy cyklu koniunkturalnego. W czasie recesji, kiedy dochód jest niski, budżet będzie wykazywał większy deficyt niż w fazie ożywienia.
 
Kolejną przyczyną tego, że deficyt budżetowy nie jest dobrą miarą charakteru [[polityka fiskalna|polityki fiskalnej]] jest traktowanie jako odrębnej pozycji wydatków budżetowych nominalnych płatności odsetek od [[długDług publiczny|długu publicznego]]. Znacznie bardziej zasadne byłoby wykorzystanie wartości realnych a nie nominalnych.
 
== Budżet strukturalny ==
Istnieje jednak sposób na wykorzystanie budżetu jako wskaźnika charakteru [[politykaPolityka budżetowa|polityki budżetowej]]. Jest nim obliczenie budżetu strukturalnego, zwanego też budżetem pełnego zatrudnienia lub budżetem skorygowanym o wpływ wahań cyklu koniunkturalnego. Pokazuje on jaki byłby stan budżetu w warunkach pełnego zatrudnienia i na poziomie produkcji potencjalnej.
 
<math>BD^* = t Y^* - G - B</math>
Linia 79 ⟶ 54:
* <math>B</math> – płatności transferowe (świadczenia społeczne i odsetki od długu publicznego)
 
Może się okazać, że mając do czynienia z rzeczywistym deficytem budżetowym, deficyt strukturalny będzie wykazywał nadwyżkę. Przyczyną deficytu jest zbyt niska produkcja i dochód. Rząd powinien wręcz zwiększyć swoje wydatki lub obniżyć podatki by pobudzić gospodarkę. Wbrew temu co mógłby sugerować istniejący deficyt, [[polityka fiskalna]] nie jest ekspansywna.
 
Koncepcja budżetu strukturalnego stała się podstawą do sformułowania przez Gordona Browna [[złota reguła (finanse publiczne)|złotej reguły finansów publicznych]].
 
== Sposoby ograniczania deficytu ==
{{Przypisy}}
Deficyt budżetowy jest jednym z podstawowych kryteriów oceny [[polityka fiskalna|polityki fiskalnej]] państwa. Deficyt budżetowy finansuje się przez zaciągnięcie jakiejś formy [[kredyt bankowy|kredytu]]. Wysoki deficyt budżetowy państwa oznacza najczęściej konieczność wydania dużej ilości [[ObligacjeObligacja skarboweskarbowa|obligacji skarbowych]], co sprawia, że rośnie ich [[Stopa procentowa|oprocentowanie]], a co za tym idzie rosną koszty kredytu w całej gospodarce i wolniej się ona rozwija.
 
Sposoby radzenia sobie z deficytem:
* sprzedaż majątku znajdującego się w posiadaniu państwa, czyli [[prywatyzacja]],
* podniesienie podatków, które jednak podobnie jak deficyt ma negatywny wpływ na gospodarkę,
* ograniczenie wydatków, na co jednak często trudno się zdecydować pod wpływem presji różnych grup społecznych,
* [[inflacja]] – dodruk tzw. "pustego pieniądza" przez państwo. Nominalnie deficyt się wtedy zmniejsza. Jest to jednak realizowane kosztem społeczeństwa oraz de facto ukrytą formą opodatkowania.
 
== Problemy metodologiczne ==
Porównania międzynarodowe i dyskusję nad zjawiskiem deficytu budżetowego utrudnia to, że szereg dochodów, wydatków i zobowiązań państwa jest realizowanych poza [[budżetBudżet państwa|budżetem państwa]] – różne są więc metodologie liczenia deficytu. Często używa się wtedy szerszego pojęcia: ''deficyt sektora finansów publicznych''. Dla przykładu w Polsce deficyt budżetowy liczony zgodnie z metodologią [[Międzynarodowy Fundusz Walutowy|Międzynarodowego Funduszu Walutowego]] (GFS) stanowił w 1998 roku 1,1% [[Produkt krajowy brutto|PKB]] (deficyt całego sektora finansów publicznych 1,2%). Stosując metodę określoną przez ustawę o finansach publicznych otrzymujemy inne dane: 2,4% PKB w przypadku deficytu budżetowego i 2,6% dla całego sektora finansów publicznych. Jeszcze inną metodę (metoda memoriałowa) liczenia deficytu stosuje się w Unii Europejskiej.
 
== Wysokość deficytu budżetowego na świecie ==
[[Budżet państwa|Budżety większości państw]] świata zakładają deficyt rzędu paru procent (jednak rzadko powyżej 5% [[Produkt krajowy brutto|PKB]]). W Polsce w 2003 r. deficyt budżetowy wyniósł 4,1% PKB.
 
Zgodnie z [[kryteriaKryteria konwergencji|kryteriami konwergencji]], deficyt budżetowy państw ubiegających się o wejście do [[strefa euro|strefy Euro]] powinien być niższy niż 3% PKB. Próg ten obowiązuje również kraje będące już członkami [[Unia Europejska|Unii Europejskiej]], w przypadku przekroczenia progu 3% [[Komisja Europejska]] wszczyna [[Procedura nadmiernego deficytu|procedurę nadmiernego deficytu]]<ref>[http://ec.europa.eu/economy_finance/sg_pact_fiscal_policy/fiscal_policy554_pl.htm Procedura nadmiernego deficytu], ec.europa.eu, [dostęp 21.05.2009]</ref><ref>[http://www.euractiv.pl/gospodarka/artykul/ke-wszczyna-wobec-polski-procedur-nadmiernego-deficytu-000980 KE wszczyna wobec Polski procedurę nadmiernego deficytu], www.euractiv.pl, [dostep 21.05.2009]</ref>.
 
Zdarza się, że podczas [[Kryzys gospodarczy|kryzysu gospodarczego]] państwa prowadzą politykę [[Interwencjonizm|interwencjonistyczną]], co może oznaczać znaczne zwiększenie deficytu budżetowego. Np. [[Stany Zjednoczone]] podczas zwalczania [[Kryzys finansowy od 2007-2009|kryzysu finansowego od 2007-2009]], w roku 2009 zaplanowały deficyt budżetowy na poziomie 12,9% [[PKB]] (1,84 bln USD) a w 2010 planują deficyt w wysokości 10,6% PKB (1,56 bln USD)<ref>[http://biznes.onet.pl/obama-przedstawil-projekt-budzetu-z-rekordowym-def,18543,3170665,1,news-detal ''Obama przedstawił projekt budżetu z rekordowym deficytem.''], www.biznes.onet.pl, [dostęp 2.02.2010]</ref>.
 
W 2011 roku decyzją [[Komisja Europejska|KE]] państwa członkowskie UE zostały zobowiązane do raportowania wielkości długu i deficytu publicznego według ujednoliconej metody obliczania, co miało na celu ograniczenie wpływu rozmaitych zabiegów fiskalnych stosowanych w celu jego ukrycia. Według tej metody dług publiczny Polski wynosił w 2010 roku 54,9% PKB, zaś deficyt 7,8% PKB<ref>{{cytuj stronę |url=http://www.stat.gov.pl/gus/5840_1377_PLK_HTML.htm |tytuł=Komunikat dotyczący deficytu i długu sektora instytucji rządowych i samorządowych w 2010 r. |data=2011 |opublikowany=[[Główny Urząd Statystyczny]]}}</ref>.
 
== Zobacz też ==
Linia 92 ⟶ 86:
* [[złota reguła (finanse publiczne)|złota reguła finansów publicznych]]
* [[PIIGS]]
 
{{Przypisy}}
 
== Literatura ==
* Andrzej Borodo,: ''Polskie prawo finansowe. Zarys ogólny.'', Toruń 2005, ISBN 83-7285-253-7.
* Andrzej Gomułowicz, Jerzy Małecki,: ''Polskie prawo finansowe.'', Lexis Nexis, 2006, ISBN 83-7334-585-X.
* Zbigniew Ofiarski,: ''Prawo finansowe.'', C.H. Beck, ISBN 83-7483-506-0.
* Robert J. Barro,: ''Makroekonomia.'', PWE, 1997, ISBN 83-208-1056-6
 
== Linki zewnętrzne ==
* A. Wernik: [http://biurose.sejm.gov.pl/teksty_pdf_01/e-239a.pdf A. Wernik, ''Deficyty budżetowe i metody ich liczenia,''] ekspertyza dla Kancelarii Sejmu, 2001]
 
[[Kategoria:Makroekonomia]]
[[Kategoria:Prawo finansowe]]
[[Kategoria:Finanse publiczne]]
Linia 110 ⟶ 105:
[[bg:Бюджетен дефицит]]
[[ca:Dèficit fiscal]]
[[de:Haushaltssaldo]]
[[en:Government budget deficit]]
[[es:Déficit presupuestario]]