Wybory parlamentarne w Chorwacji w 2011 roku: Różnice pomiędzy wersjami

Ordynacja wyborcza przewidywała wybór 140 posłów w 10 okręgach wydzielonych w kraju. W każdym z nich przyznano po 14 mandatów przy zastosowaniu [[Metoda d'Hondta|metody d'Hondta]] i przy obowiązującym progu wyborczym 5% w skali okręgu. Jedenasty okręg wydzielono dla Chorwatów mieszkających poza granicami kraju, zmieniona w stosunku do obowiązującego przy poprzednich [[Wybory parlamentarne w Chorwacji w 2007 roku|wyborach]] ordynacja przewidywała wybór w nim wcześniej przewidzianej liczby 3 posłów. Dwunasty okręg obejmował 8 mandatów przeznaczonych dla przedstawicieli mniejszości narodowych – 3 w podokręgu dla mniejszości serbskiej oraz 5 w jednomandatowych podokręgach dla pozostałych mniejszości (w tym 1 dla Węgrów i 1 dla Włochów).

 

 

Według nieoficjalnych wyników z wszystkich lokali wyborczych Koalicja Kukuriku dostała 80 mandatów, Chorwacka Wspólnota Demokratyczna 47 mandatów (w tym pojedyncze mandaty przypadły jej koalicjantom z [[Centrum Demokratyczne (Chorwacja)|Centrum Demokratycznego]] i [[Chorwacka Partia Obywatelska|Chorwackiej Partii Obywatelskiej]]), [[Chorwaccy Laburzyści – Partia Pracy]] oraz [[Chorwacki Demokratyczny Sojusz Slawonii i Baranji]] po 6 mandatów, Niezależna Lista [[Ivan Grubišić|Ivana Grubišicia]] 2 mandaty, [[Chorwacka Partia Chłopska]] i [[Chorwacka Partia Prawa dr. Ante Starčevicia]] po 1 mandacie. W okręgu mniejszości serbskiej wszystkie 3 miejsca ponownie przypadły kandydatom [[Niezależna Demokratyczna Partia Serbska|Niezależnej Demokratycznej Partii Serbskiej]].