Lex duodecim tabularum: Różnice pomiędzy wersjami

'''Prawo dwunastu tablic''', ustawa dwunastu tablic ([[łacina|łac.]] ''lex duodecim tabularum'') – pierwsza kodyfikacja [[Prawo rzymskie|prawa rzymskiego]] dokonana w latach [[451 p.n.e.|451]]-[[449 p.n.e.]] Formalnie obowiązywało aż do [[Kodeks Justyniana|kodyfikacji justyniańskiej]] w [[VI wiek|VI]] w. n.e.

 

 

Według tradycji rzymskiej w [[451 p.n.e.|451 r. p.n.e.]] zawieszono obowiązywanie prawa i wyznaczono dziesięciu patrycjuszy (''Decemviri legibus scribundis'' - stąd zwanych decemwirami), mających spisać obowiązujące prawa. Komisja działała opieszale, co spowodowało tzw. [[II secesja plebejuszy|II secesję plebejuszy]]. Z obawy o wybuch wojny domowej patrycjusze zgodzili się powołać drugą komisję, do której dopuszczono dwóch plebejuszy. Komisje wybrały się do Grecji, celem zaczerpnięcia z obowiązujących w miastach greckich praw elementów do tworzonej właśnie ustawy i w [[449 p.n.e.|449 r. p.n.e.]] spisane prawo zostało uroczyście proklamowane przez [[konsul rzymski|konsulów]]. Tekst został wyryty na XII tablicach z [[brązy|brązu]] lub drewna i umieszczony na [[Forum Romanum]], aby mógł być znany wszystkim obywatelom.