Hrabstwo Barcelony: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m r2.7.1) (Robot dodał gl:Condado de Barcelona |
drobne merytoryczne |
||
Linia 1:
[[Plik:Aragon.png|right|thumb|
[[Plik:Comtats de la Marca Hispànica a inicis S IX.PNG|thumb|
▲[[Plik:Comtats de la Marca Hispànica a inicis S IX.PNG|thumb|350px|Marchia Hiszpańska na początku IX wieku]]
'''Hrabstwo Barcelony''' – najważniejsze z hrabstw na [[Półwysep Iberyjski|Półwyspie Iberyjskim]], które podlegały królom [[Frankowie|frankijskim]] tworząc [[Marchia Hiszpańska|Marchię Hiszpańską]].
== Historia ==
== Okres wczesny ==
Arabowie podbili wspomniany obszar, ale pod koniec VIII wieku [[Karolingowie]] interweniowali w północno-wschodniej części Półwyspu mając za sobą wsparcie ludności tubylczej. Panowanie frankijskie zostało umocnione przez podbicie [[Gerona|Gerony]] (785), a zwłaszcza kiedy w 801 roku [[Barcelona]] została zdobyta przez króla Akwitanii [[Ludwik I Pobożny|Ludwika I Pobożnego]]. Wtedy to włączono Barcelonę do [[Królestwo Franków|Królestwa Franków]], ustanawiając w niej hrabstwo Barcelony, zależne od króla frankijskiego. Terytorium zdobyte na muzułmanach zaczęto nazywać [[Marchia Hiszpańska|Marchią Hiszpańską]], stała się ona zbiorem hrabstw iberyjskich (właściwie katalońskich) zależnych od monarchów karolińskich.
Na początku władza przypadała lokalnej arystokracji plemiennej lub [[Wizygoci|wizygockiej]], ale
== Okres ekspansji ==
W X wieku hrabiowie Barcelony wzmocnili swoją władzę i wydobyli się stopniowo spod wpływu frankijskiego. W 985 r. Barcelona, rządzona wówczas przez hrabiego [[Borrell II|Borrella II]], została zaatakowana i spalona przez muzułmanów. Hrabia schronił się wtedy w górach Montserrat oczekując pomocy króla frankijskiego, ale siły sojusznicze nie pojawiły się. W 988 r. w [[Królestwo Franków|Królestwie Franków]] wygasła dynastia [[Karolingowie|karolińska]] i została zastąpiona przez dynastię [[Kapetyngowie|
W następnych latach hrabstwo Barcelony zyskiwało
[[Rajmund Berengar III]] (1097-1131) ożenił się w 1113 roku z [[Dulcia I|Dulcią]] dziedziczką hrabstwa Prowansji, przyłączył ją tym samym do swych ziem. Musiał się nią jednak podzielić z [[Alfons Jordan|Alfonsem Jordanem z Tuluzy]], który także rościł sobie do niej pretensje. Ostateczny pokój podpisał jednak już jego syn [[Berengar Rajmund I]] w 1034 roku, który objął po nim Prowansję. W Barcelonie jego następcą został starszy syn [[Rajmund Berengar IV]] (1131-1162)<ref>E. M. Hallam, J. Everard, ''Francja w czasach...'', s. 91.</ref>.
== Unia z Aragonią ==
Jego małżeństwo z [[Petronela Aragońska|Petronelą Aragońską]] w 1137 pozwoliło mu włożyć na skornie [[Królestwo Aragonii|koronę aragońską]]. Rajmund Berengar IV był aż do swej śmierci hrabią Barcelony oraz księciem Aragonii i Katalonii. Syn Ramona i Petronili [[Alfons II Aragoński|Alfons II]] został pierwszym królem Aragonii i zarazem hrabią Barcelony. Oba te tytuły były od tej pory dziedziczone przez wszystkich królów Aragonii. Mimo wszystko hrabiowie posiadali wewnątrz Korony praktycznie absolutną niezależność, utrzymując własne dwory i prawa ([[fueros]]). Fueros (odrębne prawa) hrabstwa Barcelony utrzymały się nienaruszone, aż do zniesienia ich w 1714 roku przez [[Dekrety de Nueva Planta]]. Narzucono wtedy prawa kastylijskie, które obowiązywały do wprowadzenia demokracji. W 1258 r. [[Jakub I Zdobywca]] na podstawie [[traktat z Corbeil|traktatu z Corbeil]], uniezależnił oficjalnie hrabstwo Barcelony spod wpływu Franków.
== Zobacz też ==
* [[Hrabiowie Barcelony]]
{{Przypisy}}
[[Kategoria:Historyczne państwa na Półwyspie Iberyjskim]]
|