Charles Walcott: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m r2.7.1) (Robot dodał ru:Уолкотт, Чарлз Дулиттл |
|||
Linia 2:
'''Charles Doolittle Walcott''' (ur. 31 marca 1850 w [[New York Mills (Nowy Jork)|New York Mills]], zm. 9 lutego 1927 w [[Waszyngton]]ie) – amerykański [[paleontologia|paleontolog]] i [[geologia|geolog]], specjalista od [[skamieniałości]] [[kambr]]u i [[ordowik]]u, odkrywca stanowiska paleontologicznego środkowokambryjskiej fauny w [[łupki z Burgess|Burgess]].
Walcott nie ukończył szkoły wyższej, jednak dzięki współpracy przy zbieraniu [[skamieniałości]] z [[Louis Agassiz|Louisem Agassizem]] zdobył wstępną praktyczną, choć nieformalną edukację w zakresie paleontologii, którą następnie od 1876 pogłębiał współpracując z [[James Hall (paleontolog)|Jamesem Hallem]], geologiem stanowym stanu [[Nowy Jork (stan)|Nowy Jork]]. Od 1879 pracował w [[United States Geological Survey]], której dyrektorem został w 1894. W 1918 otrzymał [[Medal Wollastona]]. Od 1907 do śmierci piastował stanowisko sekretarza [[Smithsonian Institution]].
Badał [[trylobity]] ordowickie z rejonu Nowego Jorku i [[Vermont]] oraz liczne stanowiska kambru w USA i Kanadzie, jednak głównym osiągnięciem Walcotta stało się odkrycie 31 sierpnia 1909 stanowiska paleontologiczne typu [[Fossillagerstätte|Konservat-Lagerstätte]] w [[Góry Skaliste|Górach Skalistych]] na przełęczy [[Burgess Pass|Burgessa]] ([[Kolumbia Brytyjska]], [[Kanada]]) oraz jego wieloletnia eksploracja. Z powodu nietypowości tej fauny i niezbyt zaawansowanej wówczas techniki badania skamieniałości odkrycie Walcotta nie uzyskało znacznego rozgłosu w czasie jego życia, choć było znane i doceniane przez wielu specjalistów. Dopiero w latach 80. XX w. nowe interpretacje okazów Walcotta i nowe badania doprowadziły do ogólnoświatowej sławy zarówno stanowisko w Burgess, jak i jego odkrywcę.
| |||