Tarkwiniusz Pyszny: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
drobne merytoryczne |
||
Linia 11:
Tarkwiniusz Pyszny był władcą despotycznym. Miał dwóch okrutnych synów, a jednego z nich podobno szykował na swojego następcę - tym samym zrywając z tradycją, że kolejnych królów wybierają sami Rzymianie. Jeden z synów, Sekstus Tarkwiniusz, goszcząc w domu krewniaka Luciusza Tarkwiniusza Kollatyna [[Zgwałcenie|zgwałcił]] jego żonę [[Lukrecja (postać legendarna)|Lukrecję]]. Lukrecja, powszechnie uważana za cnotliwą, nie mogąc znieść hańby popełniła samobójstwo - przeszywając swoją pierś sztyletem. Śmierć Lukrecji była bezpośrednią przyczyną wybuchu powstania pod wodzą [[Lucjusz Juniusz Brutus|Lucjusza Juniusza Brutusa]]. Tarkwiniusz Pyszny został wypędzony z [[Rzym]]u, a monarchia obalona - Rzym stał się republiką. Tarkwiniusz chcąc powrócić do Rzymu, zastał bramy miasta przed sobą zamknięte. Rzymianie, a dokładnie comitia centuriata wybrało Brutusa i Kollatyna na pierwszych konsulów.
Tarkwiniusz schronił się u króla etruskiego [[Lars Porsenna|Larsa Porsenny]] i snuł plany powrotu na tron. W Rzymie wciąż miał zwolenników, którzy przygotowywali jego powrót. Między nimi byli podobno nawet dwaj synowie Brutusa - Tytus i Tyberiusz. Spisek jednak odkryto, a wszystkich spiskowców bez wyjątku ubiczowano na śmierć. Cały majątek byłego władcy, tzn. pola podmiejskie, zostały poświęcone bogu Marsowi i przeszły we władanie państwa - odtąd nazwane ''[[Pole Marsowe (Rzym)|Polami Marsowymi]]''. Tarkwiniusz, nie dając za wygraną, sprowadził na Rzym oddziały Etrusków. Miasto zdołało
Tarkwiniusz zmarł na wygnaniu w [[Cumae|Kume]] w [[Kampania (region)|Kampanii]] w [[496 p.n.e.]]
Do jego legendy nawiązuje opera ''
==Bibliografia==
|