AOR: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Rock albumowy przeniesiono do AOR: integracja historii
przywrócenie wersji 29245230 – po integracji historii
Linia 1:
'''AOR''' – skrót [[język angielski|angielskiego]] terminu '''''adult-oriented rock''''', czyli [[muzyka|muzyki]] skierowanej do dorosłego słuchacza ignorującego modne trendy.
{{ek|zintegrowano z [[AOR]]}}
{{integruj|AOR}}
'''Rock albumowy''' ([[Język angielski|ang.]] ''album-oriented rock'') - styl w muzyce [[rock]]owej.
 
''AOR'' jest także zamiennie stosowanym skrótem innych terminów – '''''album-oriented rock''''' i '''''album-oriented radio'''''.
We wczesnej fazie rozwoju muzyki rockowej podstawowym medium dystrybucji muzyki był tzw. "[[Singel (muzyka)|singel]]" (z ang. ''single''), na którym zamieszczano jedną lub dwie, po jednej na każdej stronie, piosenki. Po wydaniu kilku singli jednej grupy, wytwórnie płytowe grupowały te, które zdobyły popularność, na "longplejach" (z ang. ''long play'' lub ''[[Album (wydawnictwo muzyczne)|LP]]''), często dodając inne piosenki, tzw. "wypełniacze" (ang. ''fillers''). Single, i w większości przypadków wyłącznie one, odgrywane były przez [[rozgłośnia radiowaRadio|rozgłośnie radiowe]]. Począwszy od końca lat sześćdziesiątych można zaobserwować wśród wielu grup odejście od wydawania singli i skupienie się na produkcji całych albumów. Często związane było to ze wzrastającą popularnością [[albumAlbum tematycznykoncepcyjny|albumów tematycznychkoncepcyjnych]], lecz także albumy nie posiadające tej cechy nagrywane były w całości. Ich twórcom przyświecał zwykle cel zachowania spójności stylistycznej albumu oraz symetrycznego rozłożenia akcentów, np. umieszczenie utworu instrumentalnego, groteski, utworu akustycznego itd. Niekiedy wydanie albumu poprzedzone było wydaniem jednego czy dwóch promocyjnych singli, ale zawsze wtedy album był ukończony lub na ukończeniu. Wiele grup w ogóle rezygnowało z wydawania singli. I tak na przykład [[Pink Floyd]] nie wydał ani jednego singla w latach siedemdziesiątych, a [[Led Zeppelin]] pierwszy singel wydał już u schyłku swej działalności, w [[1980]].
 
Wszystkie odnoszą się bardziej do formatu stacji [[radio]]wych niż do konkretnego stylu muzyki [[rock]]owej. W połowie [[lata 60. XX wieku|lat 60.]], wraz z rozwojem stacji [[radio]]wych nadających w paśmie [[UKF|fal ultrakrótkich]] ([[FM]]), pojawił się nowy słuchacz – wychowany na muzyce [[underground]]owej (podziemia) i wielkich festiwalach na otwartej przestrzeni, odbiorca odrzucający propozycję radia wypełnionego nagraniami z list przebojów. Format AOR wykształcił się z radia studenckiego działającego w [[kampus]]ach. W [[1966]] r. stacje WOR-FM w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]] i KMPX-FM w [[San Francisco]] zaczęły prezentować progresywną muzykę [[rock]]ową z [[album (wydawnictwo muzyczne)|albumów]] zamiast z proponowanych przez wydawnictwa płytowe [[Singel (muzyka)|singli]]. [[Prezenter]]zy wybierali dowolne utwory z elektrycznym [[blues]]em, [[art rock]]iem, [[jazz-rock]]iem lub [[hard rock]]iem. Nie byli ograniczani długością utworów, stąd można było usłyszeć w całości dziewiętnastominutowy utwór ''Revelation'' z płyty ''Da Capo'' [[Kalifornia|kalifornijskiej]] grupy [[Love (grupa muzyczna)|Love]].
 
Do formatu AOR zaliczyć można tak różne zespoły jak [[Styx]], [[Kansas (grupa muzyczna)|Kansas]], [[.38 Special]], [[The Allman Brothers Band]], [[REO Speedwagon]], [[King Crimson]] oraz takich solistów jak [[Bruce Springsteen]] czy [[John Mellencamp]].
 
Rozgłośnie [[Modulacja częstotliwości|FM]] odebrały wielu słuchaczy najpopularniejszym stacjom na [[fale średnie|falach średnich]] i [[fale długie|długich]] ([[modulacja amplitudy|AM]]). W styczniu [[1974]] tygodnik ''[[Billboard (magazyn)|Billboard]]'' pisał o dominacji stacji FM na [[Rynek (ekonomia)|rynku]] radiowym. Zmalało zainteresowanie [[Singel (muzyka)|singlami]], wzrosła sprzedaż [[album (wydawnictwo muzyczne)|albumów]]. Z czasem muzyka AOR w radiu poddana została typowemu [[programowanie|programowaniu]]. [[Prezenter]]zy wybierali konkretne utwory z albumów i nadawali je rotacyjnie, powstał więc swoisty rynek przebojów AOR. Ulubionymi zespołami AOR w radiu były [[Journey]], Styx, Kansas, [[Foreigner]]. Muzykę tych grup charakteryzowała melodyjność, złagodzone [[rock]]owe brzmienie, perfekcja instrumentalna i harmonia wokalna. Tygodnik ''[[Billboard (magazyn)|Billboard]]'' wprowadził listę kompilowaną tych utworów pod nazwą ''[[Album Rock Tracks]]''. W [[lata 80. XX wieku|latach 80.]] AOR znalazł się nawet w [[program]]ie [[MTV]], później jego popularność osłabła pod naporem [[rock alternatywny|rocka alternatywnego]]. Istnieją wydawnictwa płytowe, stacje radiowe, pisma muzyczne i sklepy specjalizujące się w muzyce nawiązującej do kanonu [[rock]]a. Archiwiści odkrywają niedocenionych wykonawców lub nagrania na miarę standardów. Znawcy i krytycy twierdzą, że AOR będzie atrakcyjny tak długo, jak długo istnieć będzie zapotrzebowanie na klasyczne utwory [[rock]]a: ''[[Child in Time]]'' grupy [[Deep Purple]], ''[[Stairway to Heaven]]'' zespołu [[Led Zeppelin]] i ''[[Voodoo Child]]'' [[Jimi Hendrix|Jimiego Hendriksa]].
 
[[Kategoria:Formaty radiowe]]
[[Kategoria:Rock]]
 
[[bg:Албум ориентиран към рок]]
[[de:Album-oriented Rock]]
[[en:Album-oriented rock]]
[[es:Album oriented rock]]
[[it:Album oriented rock]]
[[hu:AOR]]
[[nl:Arenarock]]
[[ja:AOR]]
[[no:Album oriented rock]]
[[pt:Album-oriented rock]]
[[ru:Album-oriented Rock]]
[[fi:Aikuisrock]]
[[sv:Album oriented rock]]