'''Związek Powstańców Śląskich''' - (ZPŚ) ciesząca się na Górnym Śląsku dużym autorytetem organizacja kombatancka założona w [[1923]] roku przez [[Alfons Zgrzebniok|Alfonsa Zgrzebnioka]]. Grupowała uczestników Powstań Śląskich z 1919, 1920 i 1921 roku.
Po przewrocie majowym w 1926 roku, Walny Zjazad Delegatów Związku Powstańców Śląskich w czerwcu 1926 roku poparł rządy sanacji. To stanowisko doprowadziło do rozłamu Związku Powstańców Śląskich w związku z czym powstał istniejący do 1930 roku "[[Narodowy Związek Powstańców i Byłych Żołnierzy]]" związany z Chrześcijańską Demokracją i [[Wojciech Korfanty|Wojciechem Korfantym]]. Grupa ta była w sporze ze Związkiem Powstańców Śląskich gdzie swoje wpływy umocnili zwolennicy Józefa Piłsudskiego. Oba te ugrupowania zwalczały się wzajemnie na łamach prasy gloryfikując swój udział w Powstaniach Śląskich i organizujac odrębne obchody rocznicowe.
W 1939 roku ochotnicy z ZPŚ walczyli na Górnym Ślasku z bojówkami niemieckimi. W latach 1939–1944 ZPŚ działał w konspiracji. W 1945 roku reaktywowano ZPŚ pod nową nazwą [[Związek Weteranów Powstań Śląskich]], który w 1949 roku wszedł w skład [[ZBoWiD]].
Organem prasowym Związku Powstańców Ślaskich była gazeta "[[Powstaniec Śląski]]" a od nr 9 "Powstaniec".
