Psylomelan: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
EmausBot (dyskusja | edycje)
m r2.6.4) (robot dodaje kk:Псиломелан
rozbudowa artykułu
Linia 1:
'''Psylomelan''' (romanechit) to skrytokrystaliczna mieszanina tlenków [[Bar (pierwiastek)|baru]] i [[mangan]]u. Nazwa minerału wywodzi się od greckiego ''psilos = gładki (nagi)'' i ''melas = czarny'', co jest związane z barwą i wyglądem skupień tej substancji.
[[Plik:Psilomelane-dendrites.jpg|thumb|330 px|Dendryty psylomelanu]]
 
'''Psylomelan''' (romanechit) to drobnoziarnista lub skrytokrystaliczna mieszanina tlenków [[Bar (pierwiastek)|baru]] i [[mangan]]u. Dawniej uważana była za odrębny minerał.
 
'''Psylomelan''' (romanechit) to skrytokrystaliczna mieszanina tlenków [[Bar (pierwiastek)|baru]] i [[mangan]]u. Nazwa minerału wywodzi się od greckiego ''psilos = gładki (nagi)'' i ''melas = czarny'', co jest związane z barwą i wyglądem skupień tej substancji.
 
=== Właściwości ===
Linia 8 ⟶ 11:
* [[Układ krystalograficzny]]: tetragonalny lub jednoskośny
* [[Rysa (mineralogia)|Rysa]]: czarna lub czarnobrunatna
* [[Barwa]]: czarna, brunatnoczarna, szara
* [[Przełam]]: nierówny, muszlowy
* [[Połysk]]: półmetaliczny, srebrzysty
* [[Łupliwość]]: brak
 
 
Głównym składnikiem psylomelanu jest kryptomelan i [[hollandyt]]. Zazwyczaj zawiera niewielkie ilości [[glin]]u, [[żelazo|żelaza]], [[potas]]u, [[kadm]]u, [[kobalt]]u, [[cynk]]u. Psylomelan jest kruchy, nieprzezroczysty. Występuje w [[skupienia minerałów|skupieniach]] ziemistych, proszkowych skorupowych, nerkowatych, groniastych i kulistych – czarne szklane głowy. Tworzy nacieki [[stalaktyt]]owe. Bardzo często tworzy [[dendryty]]. Bardzo łatwo rozpuszcza się w kwasach: solnym, siarkowym, szczawiowym i cytrynowym. W płomieniu dmuchawki rozpryskuje się, barwiąc go na zielono.
 
=== Występowanie ===
Psylomelan jest substancją dość pospolitą i szeroko rozpowszechnioną. Współwystępuje z [[kalcyt]]em, [[baryt]]em, [[syderyt]]em, [[limonit]]em, [[piroluzyt]]em.
 
Powstaje w strefie wietrzenia. Stanowi też składnik utworów hydrotermalnych i niektórych osadów bagiennych i jeziornych.
 
'''Główne miejsca występowania na świecie''':
 
[[Niemcy ]](Schneeberg w [[Rudawy|Rudawach]]; Ilmenau w Turyngii; Eisenbach, [[Schwarzwald]]; Ilfield w Harzu[[Harz]]u; Solnhofen w Bawarii), [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]] (Restomel, Lainvery, Kornwalia), [[Ukraina]] (Nikipol, [[Nizina Czarnomorska]]), [[Włochy]] ([[Elba]]), [[ Słowacja]] (Żeleznik), [[ Czechy]] (Pribram),[[ Gruzja]] (Cziatura,[[ Ural]]), [[Rosja]] (okolice Jekaterynburga[[Jekaterynburg]]a), [[Indie]] (Nagpur),[[ Stany Zjednoczone]] (nad Jeziorem Górnym), [[Brazylia]] (Ouro Preto, Minas Gerais) i [[Meksyk]] (Zacateus)
 
'''Główne miejsca występowania w Polsce''':
 
złoża kruszców w Miedziance i Miedzianej Górze k. [[Kielce|Kielc]], rejon śląsko-krakowski (współwystępuje z rudami cynku [[cynk]]u i[[ołów| ołowiu]]), okolice Sanoka[[Sanok]]a ([[Karpaty]]) i [[Pińczów| Pińczowa]] (Dolina [[Nida|Nidy]]), Góry i [[ Pogórze Kaczawskie]] (Leszczyna, Nowy Kościół, Stanisławów k. Jawora[[Jawor]]a, Biegoszów k. Świerzawy), [[Góry Sowie]] (Głuszyca, Jedlina Zdrój), pegmatyty [[pegmatyt]]y granitowe z rejonu Strzegomia[[Strzegom]]ia i Strzelina[[ Strzelin]]a.
 
== Zastosowanie ==
*ważna ruda manganu,
*bywa stosowany jako kamień ozdobny,
*w jubilerstwie (szlifowany w formie [[kaboszon]]ów) służy jako imitacja [[hematyt]]u,
*atrakcyjny kamień kolekcjonerski.
 
 
{{commonscat|Psilomelane}}
 
=== Bibliografia ===
*R..Duda, L.Rejl – Wielka encyklopedia Minerałów – Elipsa 2, ISBN 83-86013-00-1
*W. Schumann – Minerały świata – O. Wyd. ”Alma - Press” 2003 r. ISBN 83-7020-313-2
* Bolewski A., Manecki A.: ''Mineralogia szczegółowa'', Wydawnictwo PAE. Warszawa 1993, ISBN 83-85636-03-X
* Jerzy Żaba ''Ilustrowana encyklopedia skał i minerałów'', wydawnictwo Wideograf II, Chorzów 2006