Bitwa w lesie Soleckim: Różnice pomiędzy wersjami

Kazimierz kujawski wykorzystując zaangażowanie Bolesława Pobożnego w walki toczone przez [[Książęta pomorscy|książąt pomorskich]] [[Warcisław III Pomorski|Warcisława III]] i [[Świętopełk II Wielki|Świętopełka]], na czele dwóch tysięcy zbrojnych najechał [[Ziemia kaliska|ziemię kaliską]]. Zaskoczony książę wielkopolski zawrócił z drogi do [[Poznań|Poznania]] i zebrawszy, jak podaje [[Kronika Wielkopolska]], trzydziestu rycerzy uderzył na wycofujące się spod [[Kalisz]]a wojska księcia kujawskiego. Do starcia doszło w lesie zwanym Solec pomiędzy wsią arcybiskupią Opatówek a Klonowem. Według Kroniki Wielkopolskiej dzięki zupełnemu zaskoczeniu oraz mężnej walce Polakom[[Wielkopolanie|Wielkopolanom]] udało się odnieść zwycięstwo nad [[Mazowsze|Mazowszanami]]. W ręce Bolesława Pobożnego wpadły zagarnięte przez Kujawian bogate łupy, konie, a także ranny wojewoda kujawski, komes Bogusza.

Według historyków wsią Solec była obecna wieś [[Szulec]] koło [[Opatówek|Opatówka]] kołanieopodal Kalisza, która w 2. połowie XIV wieku należała do [[Archidiecezja gnieźnieńska|arcybiskupstwa gnieźnieńskiego]],. wedługWedług ich opinii nie do przyjęcia jest podana w Kronice ilość zgromadzonego przez Bolesława Pobożnego rycerstwa. Wysuwane są hipotezy, że oddział rycerzy wielkopolski liczył nie mniej niż 300 osób.