Schronisko Téryego: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne
ToSter (dyskusja | edycje)
m nazwy wg WET
Linia 1:
{{Schronisko turystyczne infobox
| Schronisko turystyczne = TéryhoSchronisko ChataTéryho
| Państwo = {{Państwo|SVK}}
| Pasmo = [[Tatry]], [[Karpaty]]
Linia 16:
| www = [http://www.teryhochata.sk Strona internetowa]
}}
'''Schronisko im. Téryego''', Schronisko im. Ödöna Téryego ([[język słowacki|słow.]] ''Téryho Chatachata'', ''TerinkaTérynka'', [[język niemiecki|niem.]] ''Téryschutzhaus'', [[język węgierski|węg.]] ''Téry-menedékház'', ''Téry-menház''<ref name=wet>{{Cytuj książkę | nazwisko= Radwańska-Paryska | imię=Zofia | autor link= Zofia Radwańska-Paryska | nazwisko2= Paryski | imię2=Witold Henryk | autor link2= Witold Henryk Paryski | tytuł= Wielka encyklopedia tatrzańska | data=2004 | wydawca=Wydawnictwo Górskie | miejsce=Poronin | isbn=83-7104-009-1}}</ref>) – schronisko górskie położone w słowackiej części [[Tatry Wysokie|Tatr Wysokich]], na granicy [[Dolina Małej Zimnej Wody|Doliny Małej Zimnej Wody]] (''Malá Studená dolina'') i [[Dolina Pięciu Stawów Spiskich|Doliny Pięciu Stawów Spiskich]] (''kotlina Piatich Spišských plies''). ''Chata'' leży na wysokości 2015&nbsp;m n.p.m. i jest najwyżej położonym schroniskiem w [[Tatry|Tatrach]] czynnym przez cały rok; wyżej położone jest tylko [[Schronisko pod Rysami|Schronisko pod Wagą]], ale jest ono otwarte tylko w sezonie letnim. ''Terinka'', bo tak potocznie nazywa się schronisko, dysponuje 24 miejscami noclegowymi. Po zamontowaniu baterii słonecznych w schronisku jest prąd.
 
Schronisko zostało wybudowane w 1899 roku według projektu Gedeona Majunkego, jego patronem został [[Ödön Téry]] – [[taternik]], inicjator budowy schroniska, zdobywca okolicznych szczytów i dróg. Chata w latach 1984–1986 przeszła modernizację. [[Chatar]]ami schroniska byli: [[István Zamkovszky]], Slávo Cagašík, Julo Parák, Jardo Sláma, Miro Jílek sr., Franto Skopík, [[Belo Kapolka]]. Od 1994 roku chatą zarządza Miro Jílek jr.