Hamulec bębnowy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
ilustracja |
okładziny cierne |
||
Linia 3:
[[Plik:1963½ Ford Falcon Sprint Front Drum 02.jpg|thumb|250px|Hamulec ze zdjętym bębnem]]
'''Hamulec bębnowy''' (wł. ''hamulec dwuszczękowy wewnętrzny''<ref>Mały Poradnik Mechanika tom II, praca zbiorowa, WNT, Warszawa, 1994, ISBN 83-204-1705-8</ref>) - [[hamulec cierny]] segmentowy dwuszczękowy, w którym hamowanie powstaje na skutek [[tarcie ślizgowe|tarcia]] wewnętrznej powierzchni obracającego się wraz z [[Wał (maszynoznawstwo)|wałem]] bębna hamulcowego, z zewnętrzną powierzchnią nieobracających się szczęk,czyli okładzinami ciernymi, które znajdują się wewnątrz bębna.
Ten typ hamulca jest stosowany w niektórych [[samochód|samochodach]]( zwłaszcza na tylnych osiach), [[motocykl]]ach i [[rower]]ach. Wada w stosunku do [[hamulec tarczowy|hamulców tarczowych]] jest ich większa podatność na przegrzewanie się ("[[Zanik hamowania)|brake fade]]"), co zmniejsza skuteczność hamowania.
== Budowa ==
|