Wratysław II: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Wratysław II, król czeski i polski (1085-1092) |
przypis |
||
Linia 6:
W [[1085]] roku Wratysław II za swoje zasługi otrzymał w Moguncji od cesarza [[Henryk IV Salicki|Henryka IV]] dożywotni tytuł króla czeskiego i polskiego. W tym czasie do króla Wratysława II prawdopodobnie należała też Małopolska z Krakowem, zaś polski książę [[Władysław Herman]] płacił czeskiemu Wratysławowi trybut za Śląsk<ref>''Historia Górnego Śląska'', Red. Joachim Bahlcke, Dan Gawrecki, Ryszard Kaczmarek, Wyd. Dom Współpracy Polsko-Niemieckiej, Gliwice 2011, s.102, ISBN 978-83-60470-41-1</ref>.
Koronacji Wratysława II dokonał [[15 czerwca]] [[1085]] lub [[1086]] roku na zamku w Pradze arcybiskup trewirski [[Egilbert]]<ref>Szczegółowy wywód nad datacją koronacji Wratysława II, przedstawił W. Mischke: {{cytuj stronę| url =
http://www.mediewistyka.net/wihoda.pdf| tytuł = Polska korona królów czeskich| data dostępu = 24 sierpnia 2009| autor = W. Mischke|strony=27-29|język = pl}}</ref>.
Ostatnio wysunięto hipotezę, że Henryk IV do koronacji Wratysława posłużył się koroną, którą [[Otton III (cesarz rzymski)|Otto III]] przekazał [[Bolesław I Chrobry|Bolesławowi Chrobremu]]<ref>Martin Wihoda, Polská koruna českých králů. "Český Časopis Historický", R. 102: 2004, nr 4, s. 721 – 744; por. rec:. W. Mischke, Polska korona królów czeskich. "Studia Źródłoznawcze", T. 44: 2006 [druk: 2007], s. 155 – 166.</ref>. Cesarz dodatkowo ponownie przyznał mu we władanie Miśnię, z której po raz drugi został wyparty przez Egberta II. Po jego śmierci władzę przejął jego brat, [[Konrad I Przemyślida|Konrad I]]. Obecnie większość historyków uznaje, że Wratysław II otrzymał dożywotni tytuł króla czeskiego i polskiego<ref>Wacław Korta, ''Historia Śląska do 1763 roku'', Wyd. DiG, Warszawa 2003</ref>.
Ok. roku [[1054]] zawarł pierwszy związek małżeński. O jego żonie nie zachowały się żadne informacje; jedynie przypuszcza się, że była to księżniczka niemiecka, z którą wyswatał go jeszcze [[Brzetysław I|ojciec]].
| |||