Systems Network Architecture: Różnice pomiędzy wersjami

W latach 50. XX wieku ceny komputerów oraz koszt ich utrzymania liczone były w milionach [[Dolar_amerykańskiDolar amerykański|dolarów]]. Na luksus posiadania [[Mainframe|komputera]] mogły liczyć tylko nieliczne najbogatsze firmy. Pracownicy odległych [[filia|filii]] przejawiali potrzebę korzystania z firmowego [[Mainframe|komputera]] nie mniejszą niż ich koledzy z centrali co zaowocowało koniecznością umożliwienia im tego dostępu. W wyniku takiego obrotu sprawy wiele firm zajmujących się rozwiązaniami sieciowymi skupiło swoją uwagę na dostarczeniu odpowiedniej technologii.

Jedną z takich technologii była ''Systems Network Architecture'' (SNA) [[IBM]]a-u.

SNA oparte jest na dwupunktowym komunikowaniu się urządzeń zwanych ''jednostkami fizycznymi'' (ang. PU - Physical Units) w ramach sesji zwanych ''jednostkami logicznymi'' (ang. LU - Logical Units). Rolę jednostek fizycznych spełniały rozmaite [[Terminal_komputerowyTerminal komputerowy|terminale]], sterowniki komunikacyjne, [[multiplekser]]y, [[drukarka|drukarki]] i procesy czołowe (Front End Processor, FEP) - ich zadaniem było zapewnienie komunikacji na najwyższym poziomie za pomocą ''przepytywania'' (ang. polling) poszczególnych ''sterowników komunikacyjnych'' (ang. cluster controllers), z których każdy realizował analogiczne przepytywanie w stosunku do podporządkowanych sobie [[Terminal_komputerowyTerminal komputerowy|terminali]].

[[IBM]]-owska architektura SNA miała na celu zapewnienie szybkiej obsługi żądań klienckich i niezawodnego realizowania transakcji. Dostęp do zasobów komputera centralnego, nawet przy umiarkowanej szybkości 4800 [[Bit na sekundę|b/s]] był niemal natychmiastowy, co głównie wynikało z blokowego charakteru terminali 3270 i pseudokonwersacyjnego trybu aplikacji.