Glomici: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
uźródłowienie |
|||
Linia 3:
Zaliczane do plemion serbskich obok: [[Niżanie|Niżan]], [[Sitice|Siticów]], [[Nizice|Niziców]], [[Nieletycy|Nieletyców]], [[Susłowie|Susłów]], [[Serbiszcze|Serbiszczów]]. Na wschód od nich mieszkały inne plemiona słowiańskie z szerszej grupy serbołużyckiej: [[Milczanie]], [[Łużyczanie]], [[Bieżuńczanie]], [[Nice (plemię słowiańskie)|Nice]], [[Zara (plemię)|Zara]] i [[Słupianie]].
Wspomniani po raz pierwszy w [[805]], gdy [[Frankowie]] najechali ich ziemie<ref name=Rajman>{{cytuj książkę |nazwisko=Rajman |imię=Jerzy |tytuł= 'Encyklopedia Średniowiecza' |wydawca=Wydawnictwo Zielona Sowa |miejsce= Kraków |rok=2006 |strony=328, hasło: ''Głomacze, Dalemińcy''|isbn= 83-7435-263-9}}</ref>. Ponieważ ich ziemie znajdowały się w bezpośrednim sąsiedztwie [[Państwo wschodniofrankijskie|Królestwa Wschodniofrankońskiego]], a później [[Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego|Królestwa Niemieckiego]]
Na terenach Glomitów Henryk I zbudował [[Miśnia|Miśnię]] nad [[Łaba|Łabą]], a w [[937]] [[Otton I Wielki]] stworzył [[Marchia Wschodnia|Marchię Wschodnią]].
W roku [[1003]], po niedotrzymaniu ultimatum, ich ziemie zostały złupione przez armię [[Bolesław Chrobry|Bolesława Chrobrego]], a ponad 3000 ludzi zostało uprowadzonych ''captivorum'' do Polski<ref>[[Henryk Łowmiański]]. Początki Polski. 1964; Kwartalnik historii kultury materialnej: t. 17, cz. 1-4. 1970]</ref>.
== Zobacz też ==
* [[Stosunki polsko-niemieckie od X do XII wieku]]
{{przypisy|stopień = ===}}
|