Mitsubishi G6M1: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Projekt: drobne redakcyjne
Linia 76:
== Służba ==
[[Plik:Mitsubishi G4M auf Ie Shima.jpg|thumb|left|250px|Bataan 1 i Bataan 2 na wyspie Ie jima, na pierwszym planie G4M1]]
Pierwsze dwie maszyny, przebudowane z gotowych płatowców G4M, ukończono w sierpniu 1940 roku; we wrześniu kolejne dwie, a do końca roku kolejnych dwanaście. W sumie do marca 1941 roku wybudowano 30 egemplarzy. Samolot nigdy nie został wprowadzony do akcji w roli maszyny myśliwskiej. Pierwsze trzy G6M, które miały przejść cykl badań w roli myśliwców skierowano do ''Takao Kōkūtai'' (Korpus Lotniczy/Grupa Powietrzna Takao), wykorzystano do przeszkolenia załóg samolotów bombowych G4M<ref>Krzysztof Zalewski,''Mitsubishi G4M (Betty)'', "Lotnictwo", nr 2 (2012), s. 90, ISSN 1732-5323</ref>. Wprowadzenie do akcji A6M sprawiło, że G6M stały się zbędne, przebudowano je do roli samolotów szkolnych dla załóg bombowych, usuwając z nich zbędne wyposażenie strzeleckie. Tak zmodyfikowane samoloty otrzymały oznaczenie Duży Lądowy Samolot Treningowy Marynarki Wojennej Typ 1<ref name="Jacek Nowicki"/> i skrótowe oznaczenie G6M1-K, przyjęto je na uzbrojenie w kwietniu 1941 roku<ref name="Krzysztof Zalewski"/>. Część z wybudowanych samolotów zmodernizowano do pełnienia roli samolotu transportowego, mogącego przewozić dwudziestu spadochroniarzy wraz z wyposażeniem lub ekwiwalent ładunku. W boku kadłuba, w miejscu standardowych, umieszczono duże drzwi ułatwiające desantowanie. Zdemontowano zbędezbędne uzbrojenie dzięki czemu zredukowano załogę do pięciu osób. Tak zmodyfikowana maszyna otrzymała oznaczenie G6M1-L2 i przyjęto ją na uzbrojenie w październiku 1941 roku. Część maszyn G6M1-L2 wykorzystywana była w sztabach flotylli powietrznych jako samoloty dyspozycyjne. Samoloty G6M1-L2 wykorzystywano w 1, 2 i 3 Kōkūtai oraz w Kōkūtai 1001 i 202 (jednostki lotnictwa transportowego) i Tainan Kōkūtai<ref name="Martin Ferkl">Martin Ferkl, ''Mitsubishi G4M "Betty"'', REVI Publications, 2002, s. 51, ISBN=80-85957-09-4</ref>. Ostatnim zadaniem wersji G6M1-L2 było przewiezienie z [[Kisarazu]] w Japonii na wyspę Ie jima delegacji pod przewodnictwem generała Torashiro Kawabe w celu odbycia rozmówów kapitulacyjnych z generałem [[Douglas MacArthur|Douglasem MacArthurem]]. Misje wykonały dwie maszyny oznaczone jako Bataan 1, pod którym krył się samolot G6M1-L2 i Bataan 2, którym była G4M1<ref name="Martin Ferkl"/>. Obydwa samoloty pomalowane były całe na biało a w miesce zarezerwowane dla [[Flaga Japonii|Hinomaru]] wymalowane zielone krzyże. Kryptonimy Bataan wybrał osobiście MacArthur a nawiązywały one do [[Bataański marsz śmierci|bataańskiego marszu śmierci]]. Po wylądowaniu na Ie jima japońska delegacja przesiadła się na pokład amerykańskiego [[Douglas C-54 Skymaster]], którym polecieli do [[Manila|Manilii]] na [[Filipiny|Filipinach]] gdzie oczekiwał na nich MacArthur. Po zakończeniu rozmów japońska delegacja wróciła na Ie jima, niestety z powodu awarii G4M1, wszystkich musiał na pokład wziąć Bataan 1. Powrót do Japonii nie przebiegał gładko, maszyna z powodów technicznych musiała awaryjnie lądować w okolicach rzeki Tenryū na wyspie [[Honsiu]]<ref name="Martin Ferkl"/>.
{{Uwagi}}
{{Przypisy|1}}