Cornfield Bomber: Różnice pomiędzy wersjami

F-106A-100-CO Delta Dart o numerze 58-0787 został wyprodukowany w 1959 roku w wytwórni [[Convair]] w San Diego, była to 136 maszyna tego typu. 4 listopada 1959 roku samolot został przyjęty na uzbrojenie 27th Fighter-Interceptor Squadron z Loring Air Force Base. Rok później, 22 czerwca 1960 roku samolot znalazł się w składzie 94th Fighter-Interceptor Squadron z Selfridge Air Force Base (obecnie Selfridge Air National Guard Base). Po kolejnych 9 latach służby, F-106 trafił do 71st Fighter-Interceptor Squadron stacjonującego w Malmstrom Air Force Base. 2 lutego 1970 roku, maszyna miała wziąć udział w treningowej walce powietrznej określanej mianem ''Air Combat Manoeuvring'', klasycznej, myśliwskiej walce manewrowej, której celem było zajęcie jak najlepszej pozycji strzeleckiej względem przeciwnika. Do zadania zostały wyznaczone dwie pary samolotów. W jednej z nich znajdował się przyszły ''Cornfield Bomber'' a za jego sterami siedział kapitan Gary Foust. Niestety podcza kołowania na start, w jednej z maszyn wystrzelił spadochron hamujący w związku z czym samolot przerwał procedurę starową. W zaistaniałej sytuacji do lotu wzbiły się trzy F-106. Po osiągnięciu rejonu ćwiczeń, para w której znajdował się Foust rozpoczęła treningową walkę z samotym F-106, którego partner pozostał w bazie. Foustowi udało się wymanerwować atakowany samolot i znalazł się na jego ogonie. Niestety tuż po tym, w wyniku gwałtownej utraty prędkości, jego maszyna weszła w płaski korkociąg. Próby wyprowadzenia samolotu nie przyniosły rezultatu, samolot obracając się wokół własnej osi spadał na ziemie. Na niewiele się zdało wyrzucenie spadochronu hamującego, który mógł ustabilizować maszynę, czasza spadochronu zaczepiła o ogon samolotu''Delty''. Nie czekając na nieuchronne zderzenie, Foust katapultował się na wysokości około 450 metrów i wylądował bezpiecznie na ziemi. Tymczasem pozbawiony pilota F-106, samodzielnie wyszedł z korkociagu, wyrównał lot i poleciał dalej. Łagodnie obniżając swój lot, niepilotowana maszyna wykonała manewr lądowania na polu niedaleko miejścowości Big Sandy. Podczas przyziemienia nie zachaczyła skrzydłami o ziemie i aż do momentu zatrzymania się skrzydła pozozostały nieuszkodzone. Nie doszło również do awarii silnika. W samolocie po wylądowaniu jeszcze przez ponad półtorej godziny pracował silnik aż do momentu wyczerpania się paliwa. Na miejsce przybyła ekipa techniczna z McClellan Air Force Base, która przed podniesieniem samolotu nie stwierdział żadnych widocznych uszkodzeń. Dopiero po uniesieniu maszyny zauważono rozdarcie poszycia kadłuba, które nastąpiło w wyniku tarcia o ziemie. Pomimo tego uznano, że jak na samodzielne lądowanie, bez pilota na pokładzie, uszkodzenia są minimalne i samolot nadaje się do naprawy. F-106 został przewieziony do McClellan Air Force Base. Samolot powrócił do służby w styczniu 1972 roku, kiedy został przejęty przez 84th Fighter-Interceptor Squadron, w którym latał do 30 maja 1973 roku by następnie wejść w skład 49th Fighter-Interceptor Squadron. 15 sierpnia 1986 roku ''Cornfield Bomber'' jak nieoficjalnie zaczęto nazywać F-106 po jego samodzielnym lądowaniu został przejęty przez [[National Museum of the United States Air Force]] gdzie znajduje się do dziś.