II dynastia z Isin: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne
poprawa linków
Linia 1:
'''II dynastia z Isin''', znana też jako '''IV dynastia z Babilonu''' - jedna z królewskich dynastii [[Mezopotamia|mezopotamskich]], której władcy rządzili [[Babilonia|Babilonią]] w latach ok. 1157-1027 p.n.e.
 
Po ataku [[Elamici|Elamitów]] na Babilonię, który doprowadził do upadku [[dynastia kasycka|dynastii kasyckiej]], ośrodek władzy królewskiej przesunął się na południe, gdzie nowa dynastia założona została ok. 1157 roku p.n.e. przez [[Marduk-kabit-ahheszu]] w mieście [[Isin]]. Do dynastii tej należało 11 władców, ale tylko kilku z nich znanych jest ze współczesnych im źródeł. Najwybitniejszym przedstawicielem dynastii był [[Nabuchodonozor I]] (ok. 1126-1105 p.n.e.), który pokonał [[Elam]] i odzyskał wywiezione z [[Babilon]]u przez Elamitów posągi boga [[Marduk]]a i jego małżonki [[Sarpanitu]]. Innym wybitnym królem był [[Marduk-nadin-ahhe]] (ok. 1100-1083 p.n.e.), współczesny [[Asyria|asyryjskiemu]] królowi [[Tiglatpilesar I|Tiglatpilesarowi I]], chociaż koniec jego panowania naznaczyły klęski głodu i niepokoje spowodowane najazdami plemion [[Amoryci|Amorytów]]. Te ostatnie pozostały głównym powodem niestabilności państwa aż do jego upadku w roku 1027 p.n.e.
 
==Władcy dynastii==