Wersja z 20:59, 16 kwi 2012 edytuj John Belushi (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 117 892 edycje m drobne techniczne ← poprzednia edycja		Wersja z 14:45, 17 kwi 2012 edytuj anuluj edycję John Belushi (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 117 892 edycje drobne techniczne następna edycja →
Linia 12: [[Plik:Codex Sangallensis 48 348.jpg\|thumb\|widthpx\|Kodeks Sangalleński 48 z pustą przestrzenią dla perykopy; po 7,53 następuje początek 8,12, który został również powtórzony na następnej stronie]] W [[Kodeks Watykański\|Kodeksie Watykańskim]] przy 7,52 znajduje się oznaczenie (przypominające [[umlaut]])<ref~~>Uwaga!~~ group="uwaga">Umlauty w Kodeksie Watykańskim zostały odkryte dopiero w roku 1995. W sprawie [[umlaut]]ów w Kodeksie Watykańskim zobacz: [[Kodeks_Watykański#Opis kodeksu]].</ref> informujące, że inne rękopisy mają w tym miejscu odmienny wariant tekstowy<ref>Ph. B. Payne, P. Canart ''The Originality of Text-Critical Symbols in Codex Vaticanus, Novum Testamentum'', Vol. 42, Fasc. 2 (kwiecień 2000), s. 105-112</ref>. Również [[Papirus Bodmer II]] zaznacza, że istnieją rękopisy, które zawierają tu dodatkowy tekst. Najstarszym rękopisem zawierającym perykopę de adultera jest [[Kodeks Bezy]], powstały około roku [[400]]. Ponadto zawierają ją następujące kodeksy: [[Kodeks Seideliański I]], [[Kodeks Seideliański II]], [[Kodeks Cypryjski]], [[Kodeks Kampiański]], [[Kodeks Naniański]], [[Kodeks Tischendorfa IV]], 28, 700, 892, 1010. Linia 54: * [[Ewangelia Hebrajczyków]] {{Uwagi}} {{Przypisy}}

Pericope adulterae: Różnice pomiędzy wersjami