Tacjan Syryjczyk: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Vagobot (dyskusja | edycje)
m r2.7.2) (Robot dodał eo:Taciano el Asirio
półpauza zamiast dywizy
Linia 1:
[[Plik:TatiantheAssyrian.jpg|thumb|Tacjan z Asyrii]]
'''Tacjan Syryjczyk''', '''''Tatianōs''''', [[Łacina|łac.]] '''''Tatianus''''' (ok. [[130]] - ok. [[193]]) - [[chrześcijaństwo|chrześcijański]] pisarz greckojęzyczny i [[Teologia|teolog]] pochodzący z [[Syria|Syrii]].
== Życie i twórczość ==
Około roku [[150]] przyjął w [[Rzym#Historia miasta w starożytności|Rzymie]] chrześcijaństwo. Podczas swojego pobytu w ''Wiecznym Mieście'' był uczniem [[Justyn Męczennik|Justyna Męczennika]]. Po jego śmierci porzucił gminę rzymską i około 172 r. wrócił
na Wschód, gdzie przyłączył się do sekty [[Enkratyzm|enkratytów]] (gr. wstrzemięźliwi), którzy odrzucali małżeństwo oraz spożywanie mięsa i picie wina (używali tylko wody). Działał w Syrii, Cylicji i Pizydii<ref>[[Epifaniusz z Salaminy]], Haer. 46,1, por. {{cytuj książkę | nazwisko = Drączkowski | imię = F. | tytuł = Patrologia | wydawca = Bernardinum | miejsce = Lublin | rok = 1998 |url= http://www.mikolaj-bydgoszcz.home.pl/patrologia/patrologia.htm | strony= 35-36 | isbn=978-83-7380-462-3 }}</ref>.
 
Niektórzy autorzy dostrzegają w jego pismach ukrytą [[gnoza|gnozę]], charakterystyczną dla [[Walentynianie|walentynian]]<ref>Por. A. Orbe, ''A propósito de Gen. 1.3 (fiat lux) en la exegesis de Taciano'', "Gregorianum" 42 (1961), ss. 401-433; Grant, R.M., ''The Heresy of Tatian'', "The Journal of Theological Studies" NS 5, (1954), ss. 62-68.</ref>. Według [[Klemens Aleksandryjski|Klemensa Aleksandryjskiego]] i [[Orygenes]]a interpretował on zdanie z opisu stworzenia świata: ''niech stanie się światło'' ([[Księga Rodzaju|Rdz]] 1,3) jako pytanie, a nie jako wyraz boskiej władzy stwórczej<ref>Klemens Aleksandryjski, ''Eglogae propheticae'' 38,1, wyd. O. Stählin, L. Früchtel, U. Treu, ''Clemens Alexandrinus'', Bd. III [GCS 17²], Berlin 1970, s. 148, 17-19.</ref>. Inni podkreślają w enkratyzmie tacjańskim spuściznę [[Judaizm|judeo]]-[[Chrześcijaństwo|chrześcijańską]]<ref>Por. {{cytuj książkę | nazwisko = Daniélou | imię = J | tytuł = Méssage evangelique et culture hellénistique aux 2me et 3me siècles. Histoire des doctrines chrétiennes avant Nicée, II| wydawca = | miejsce = Tournai | rok = 1961| strony= 361-365}} {{cytuj książkę | nazwisko = Safameni Gasparro | imię = G. | tytuł = Encrateia e Antropologia. Le motivazioni protologiche della continenza e della verginità nel cristianesimo dei primi secoli e nello gnosticismo| wydawca = IP Augustinianum | miejsce = Rzym | rok = 1984 | seria = Studia Ephemeridis «Augustinianum» 20| strony= 32-56}}</ref>.
Linia 9:
Był [[apologetyka|apologetą]] oraz autorem [[Mowa do Greków|''Mowy do Greków'']] (''Oratio ad Graecos''), w którym to utworze mocno zaatakował niemoralne mity pogan, ich kult, a także poglądy filozofów oraz bałwochwalczą sztukę. Jest również autorem słynnej harmonii ewangelijnej [[Diatessaron|''Diatessaron'']], która zachowała się w wersji syryjskiej. Krytykował niemal wszystko, co greckie, jednak pisał poprawną greczyzną, stosując figury stylistyczne<ref>''Słownik pisarzy antycznych'', red. Anna Świderkówna, WP Warszawa 1982, s. 445</ref>.
 
== Bibliografia ==
* {{cytuj książkę | tytuł = Pierwsi apologeci greccy. Kwadratus, Arystydes z Aten, Aryston z Pelli, Justyn Męczennik, Tacjan Syryjczyk, Micjades, Apolinary z Hierapolis, Teofil z Antiochii, Hermiasz| wydawca = Wydawnictwo „M”| inni= ks. Leszek Misiarczyk (przekład, wstep i przypisy), ks. [[Józef Naumowicz]] (oprac)| miejsce = Kraków| seria = Biblioteka Ojców Kościoła 24| rok = 2004| strony = 501| isbn = }}
 
== Zobacz też ==
* [[Tacjan (imię)]], [[Tacjana]]
* [[Asyryjski Kościół Wschodu]]
 
== Linki zewnętrzne ==
* [http://www.earlychristianwritings.com/info/tatian.html Tatian] {{lang|en}}
* [http://digital.fides.org.pl/Content/398/Stepien.pdf Uwagi na temat antyfilozoficznych postaw apologetów - ''ks. Tomasz Stępień'']