Złomiska Turnia: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ToSter (dyskusja | edycje)
m nazwy wg WET
ToSter (dyskusja | edycje)
Linia 1:
[[Plik:Siarkańska Grań a2.jpg|thumb|250px|Widok z podejścia na [[Przełęcz pod Osterwą]]]]
'''Złomiska Turnia''' ([[język słowacki|słow.]] ''Zlomisková veža'', [[język niemiecki|niem.]] ''Trümmertalturm'', [[język węgierski|węg.]] ''Omladék-völgyi-torony''<ref name=wet>{{Cytuj książkę | nazwisko= Radwańska-Paryska | imię=Zofia | autor link= Zofia Radwańska-Paryska | nazwisko2= Paryski | imię2=Witold Henryk | autor link2= Witold Henryk Paryski | tytuł= Wielka encyklopedia tatrzańska | data=2004 | wydawca=Wydawnictwo Górskie | miejsce=Poronin | isbn=83-7104-009-1}}</ref>) – turnia stanowiąca zakończenie [[Siarkańska Grań|Siarkańskiej Grani]] w słowackich [[Tatry Wysokie|Tatrach Wysokich]]. Od [[Siarkan]]a (a dokładniej Małego Siarkana) oddzielona jest [[Złomiska Przełączka|Złomiską Przełączką]]. Wznosi się na wysokość 2147 m n.p.m. i wraz z Siarkańską Granią oddziela [[Smocza Dolinka|Smoczą Smocza|Dolinkę Smoczą]] od [[Złomiska Zatoka|Złomiskiej Zatoki]] (obydwie są odgałęzieniami [[Dolina Złomisk|Doliny Złomisk]]). Turnia pocięta jest kilkoma niewielkimi żlebami, w jej południowo-zachodnim żebrze znajduje się ząb skalny.
 
Po raz pierwszy wszedł na turnię w lipcu 1907 [[August Otto]] z przewodnikiem [[Johann Breuer|Johannem Breuerem]]. Nie zastali oni żadnych śladów wcześniejszego pobytu ludzi na turni, zauważyli natomiast kopczyki z kamieni na południowej grani Siarkana. Pierwsze wejście zimowe: [[Lajos Rokfalusy]] w grudniu 1911 r.
 
Nie prowadzi tu żaden szlak turystyczny, turnia dostępna jest tylko dla taterników. Na szczyt Złomiskiej Turni można wejść wieloma drogami. Według [[Witold Henryk Paryski|W. H. Paryskiego]] najłatwiejsze wejścia są od Złomiskiej Przełączki i z dolnego brzegu Złomiskowej Równi. Ze szczytu ładny widok na Dolinę Złomisk i [[Grań Baszt]].